Escape From The Sunrise

PROLOGUE

"Do you love sunrise, dad?" tanong ko kay Dad. Napapansin ko kasi na lagi niyang pinipinta ang sunrise. Mahinang tumawa si Dad, hindi niya sinagot ang tanong ko at nagpatuloy sa pagpiipinta.

Hindi ko nalang siya inistorbo sa pag pipinta. Kinuha ko ang gitara ko na maliit. Gusto ko sana isama ang bunso kong kapatid na si Rena sa playground ngunit mahinmbing siyang natutulog kaya magisa nalang ako pumunta sa playground dala dala ang maliit kong gitara.

Nang makarating sa playground,wala ni isang tao roon. Mabuti nalang at may ilaw kaya hindi nakakatakot pumunta roon.Umupo ako sa swing at nagstrum sa gitaro ko. Hindi ko alam ang kung pano ito tugtugin dahil nagpapaturo palang ako kay Dad. Dad is a song writer and a musician, he can play 4 music instruments Guitar,Drum,Piano and Violin.

"You're doing it wrong." rinig kong sabi ng di pamilyar na boses. Napahinto ako sa pagstrum ng .

Napalingon ako sa likod ko. I saw a boy standing beside the slide, nakapa-mulsa siya habang nakatingin sa baba. Umayos siya ng tayo nang mapansin ang tingin ko sakaniya. Doon ko lang napansin na mas matangkad siya sa akin. Siguro magka-edad lang kami.

"Do you know how to play guitar?" I asked. Tumango siya at naglakad papalapit sa akin.

"Do you want me to learn?' tanong niya. Magana  akong tumango.

Umupo siya sa tabi kong swing. Kinuha niya ang gitara sa kamay ko, hinayaan ko siyang kunin ito dahil gusto kong matuto. Pwinesto niya ang kaniyang kamay sa strings, handa nang tumugtog. Nang inistrum niya ang strings,napahanga ako sa tunog na nilalabas nito.

"You need to learn the guitar chords." he said while strumming the guitar. Tumango ako, kailagan ko sundin ang mga advice niya dahil magaling siya mag guitar.

"What's your name? How old are you?" sunod sunod kong tanong. Inintay ko ang sagot niya ngunit diretso lang siyang nakatingin sa akin. "I'm leiana, 8 years old." ngumiti ako sakaniya, hindi niya iniwas ang tingin niya sa akin.

"Why do I need to tell you my name?" he asked. Nanlaki ang mata ko sa tanong niya. Sunggit naman neto.

"I want to say thank you and I want to know you." this is the dumbest answer I ever answered.

"Just say thank you." he said. Binigay niya sa'kin ang gitara ko at tumayo sa swing, sinundan ko lang soiya ng tingin habang naglalakad palayo.

Nagulat ako sa naging akto niya dahil biglang umalis nang walang sinasabi at higit sa lahat hindi ko siya napasalamatan. Ilang minuto lang ay umuwi na rin ako sa bahay dahil malamok na sa playground.

"Ang gwapo naman pala ng anak mo  hannah." rinig kong boses ni Mom. Papasok palang ako ng bahay, napahinto ako nang makitang may dalawang sapatos sa harap ng pinto. Siguro ay may bisita si Mom.

Pagkapasok ng bahay, dumiretso agad ako sa kwarto para magbihis. Pagkatapos magbihis, dumiresto na ako sa kusina. Nilibot ko ang mata ko sa kusina para hanapin ang bisita. Napahinto ako nang magtama ang tingin namin ng babae. She looked older the my mom and she looked so gorgeous in white polo. Napalingon ako sa katabi niya. Nanlaki ang mata ko, it's the boy from the playground earlier.

Hindi nagbago ang mukha niya nang makita ako  parang alam niya na na magkikita kami dito. Huminga ako nang malalim at umupo sa tabi ni Dad.

"Where have you been?" bulong ni Dad sa akin.

"Playground," bulong ko rin sa kaniya. Mukha kaming baliw na nagbubulungan. "I met that boy on the playground." sabi ko habangnkatingin sa batang lalaki.

Nanlaki ang mata ni Dad magsasalita pa sana siya ngunit naglapag na ng pagkain si Mom kaya tinikom niya nalang ang kaniyang bibig. Panay tingin ko sa batang lalaki habang kumakain. Naalala niya kaya ako?

"How's your day, hannah?" basag ni mom sa katahimikan.

"I met my ex husband earlier and he owned one of the best company here in bulacan but nevermind, we're moving in your village."  sagot ni tita hannah. She's not my tita but I feel like I meed to call  her tita.

"Oh, I forgot to tell you, he's famous here." pabulong na sinabi ni mom. They both laughed. " Kamukhang kamukha niya ang anak mo, buti 'di niya kinuha si Michael." my Mom said. Tumango si tita hannah bilang sagot.

"Ang sabihin mo buti nalang magkamukha lang sila 'di magka ugali."  they both laughed. Napatingin ako  sa batang lalaki.  Eto ba 'yong  Michael na sinasabi ni Tita hannah?

Pagtapos kumain ay nagpagdesiyunan nila Mom and Tita hannah na dito nalang matulog sila Tita hannah. Walang problema kila Dad at Rena, wala ring problema sa akin since kaibigan siya ni Mom.

"Leiana, hatid mo si Michael sa guest room!" sigaw ni mom na nasa kusina. Napalingon ako kay Michael na prenteng nakaupo sa sofa.

"Michael," tawag ko sakaniya. Hindi niya ako nilingon kaya tinawag ko ulit siya. "Michael," nilingon niya ako pero binalik niya rin agad ang tingin niya sa harap. Sa inis ko ay lumapit ako sa kaniya at tinapik siya sa balikat. Huminga siya nang malalim at tumayo. Hindi naman halatang may sama ng loob yung pagtayo niya.

"I'm sorry, una ka susunod ako." he said. Napatulala ako sa boses niya, bakit parang ang sarap sa tenga ng boses niya? Napataas ang kilay niya sa akin. Agad kong iniwas ang tingin ko.

Naglakad na 'ko papuntang guest room gaya ng sabi niya nakasunod siya. Nang makarating sa guest room, hindi na ako pumasok doon, hindi naman ako yung matutulog doon. Nilibot niya ang mata niya, napatingin ako sa mukha niya. Sa pagkakataong 'to, hindi ko na maalis ang tingin ko sakaniya. He's like an angel for me. Doon ko lang narealize na ang ganda pala ng  kayumanggi niyang mga mata, ilong niyang kay tangos at ang labi niyang mapula.

Simula ng araw na 'yon, si Michael na ang kasama ko sa lahat. Siya ang una kong kaibigan at ako ang una niyang kaibigan. Pero ang problema habang lumalaki kami, lumalaki ang pagtingin ko sakaniya. Hindi ko alam paanoito pipigilan o gustonko bang pigilan.