KAYIP YILDIZ (BİTTİ)

🔥 AXEL ALERON

BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR ❤🔥

14.Bölüm

Odamın içinde dört dönerken tırnaklarımı kemiriyor, bir sağa bir sola yürüyordum. Perdelerin arasından belli belirsiz görünen günün ilk ışıkları, havanın birazdan tamamen aydınlanacağını söylerken benim bir gram bile uykum yoktu.

Saatler evvel okuduğum birkaç satır yüzünden düşüncelerim her yana saçılmışken aklımı toplamakta güçlük çekiyordum. Kendime gelebilmek için yüzümü soğuk sularla yıkamış, yetmemiş uzun bir banyo yapmıştım.

Kendimi o kadar dağılmış ve dumura uğramış hissediyordum ki ejderhaların varlığını ilk kez öğrendiğimde bile bu kadar şaşkınlık yaşamamıştım. Penelope olmama imkan yoktu!

Penelope simsiyah saçları olan pürüzsüz porselen teniyle, menekşe bakışlarının büyük uyumu sayesinde muhteşem güzellikte bir kadındı. Anladığım kadarıyla bilmem kaç yüz yıl yaşındaydı ve Kreon denilen deli bir ağabeyi vardı.

Benimse saçlarım kızıl kahve tonlarındaydı. Yüzüm dahil vücudumun pek çok noktasında, sinir bozucu noktalar demeti olarak gördüğüm çillere sahiptim.

Ürpertici bir soğuklukla bakan gri gözlerim, avlanırken dallara tırmanmaktan dolayı epey uzun boyum vardı. Üç çocuğu olan terzi bir babanın en küçük çocuğuydum ve aileme bakabilmek için o yüzüğü çalmıştım.

Axel'e herhangi bir duygu hissettiğim için o yüzüğü çalmamıştım. Aksine beni ailemden koparıp zorla buraya getirdiği için Axel'den nefret ediyor, bana yaklaşmasına dahi katlanamıyordum. Bu bakımdan Penelope ile uzaktan ya da yakından alakam yoktu.

Evet. Yüzüğün anlayamadığım bir büyüsü vardı. Fakat bu demek değildi ki Axel'e aşık olmak istiyorum. Her kadın gibi mücevher tutkuma karşı koyamamıştım.

Yatağıma ruhsuz bir halde çöktüğümde geceden bu yana oluşan gerginliğimin yeni farkına varıyordum. Sızlayan omuzlarımı yatak başlığına dayadığımda yorgun hissediyordum.

Uyumama engel olan şey kesinlikle çaresizlikti.

Buraya geldiğimde insanların sürekli söylediği o sözler kafamda mana kazanıyor, neden yüzyıllar boyunca beklendiğimi fark ediyordum. Ve elbette Axel'in bana bir soğuk bir sıcak olan tavırları da anlamlı geliyordu.

Beni Penolope sanıyor olmalıydı. Bu yüzden aptal bir yüzük uğruna beni hizmet etme bahanesiyle buraya sürüklemişti.

Kapıdan ilk girdiğimde Ruth'un beni yıllardır beklediklerini söylemesi, Tobias ve Eugene'nin dilinden düşüremedikleri o büyük aşk!..

Axel'in neden benle vakit geçirmek için bu kadar çabaladı belli oluyordu. Tobias ile olan yakınlığımı bile kıskandığı için engellemek istemişti. Giderken söylediği son sözleri de unutmamak gerekiyordu.

Derin bir iç çekerken bu durumdan nasıl sıyrılacağımı düşünüyordum. Axel sıcak ela gözleriyle, boylu poslu olan yapısının birleşmesiyle hoş biriydi. Ancak ondan zerre etkilenmediğim gibi Penelope olduğumu düşünmüyordum. Eugene ve Tobias'ın yere göğe sığdıramadığı o mükemmel aşkın tek bir kırıntısı dahi yoktu.

Belki arkadaş olabilirdik. Belki iddia ettiği gibi ona gerçekten hizmet de edebilirdim. Ama onun için bir aşık rolü oynamaya çok uzaktım.

Sabahlığımı çıkarıp yatağın biraz ilerisinde yer alan, beyaz renkli maun sandalyeye koyduğumda; göz kapaklarım ağırlaşmaya başlamıştı. Sabahın ilk ışıkları odayı doldururken kirpiklerimin yüzüme düştüğünü hatırlıyordum.