ႏိုးထလာသည္နဲ႔ က်ယ္ ျပန႔္ေသာ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေရာက္ေနသည္ကို သတိထားမိသည္။
ညက အေၾကာင္းမ်ား ျပန္ေတြးမိရ္် ရွက္မိသလို ဝမ္းလည္း နည္း၏ ။ခ်စ္ရသူနဲ့သာဆို ပိုရင္ခုန္မိမွာ အမွန္ပငိ။
"ႏိုးေနပီလား ယြန္းငယ္"
စဉ္းစားေနတုန္းခါးကိုပိုရ္်ဖက္လိုက္ေသာလက္တစ္စံုနဲ႔ႏူးညံစြာထြက္ေပၚလာေသာအသံ
"အခုေလးတင္မွႏိုးတာပါေမာင္ေတာ္"
"ညကပင္ပန္းသြားတာဆိုေတာ့ ဒီေန့ေတာ့ ထပ္အိပ္လိုက္ပါဦး ကိုယ္ကေတာ့ ညီလာခံသြားရဦးမယ္"
"မအိပ္ေတာ့ပါဖူးလူကနဲနဲမသန႔္ေတာ့ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါမယ္"
"အဲ့တာဆိုကိုယ္နဲ႔အတူခ်ိဳး ၾကမယ္ ပီးရင္အတူ စားေတာ္တည္ ၾကတာေပါ့"
အတူေရခ်ိဳးၾကမယ္ဆိုသၫ့္စကားကို ၾကားေတာ့အနည္းငယ္ရွက္ေပမဲ့လည္း ရွက္တဲ့စိတ္ကိုေနာက္ထားပီး လက္ခံဖို႔သာ စဉ္းစားလိုက္သည္။ ရွက္ေနရေအာင္ မိန္းခေလးလည္းမဟုတ္ ကိုယ့္ခ်စ္ရသူလည္းမဟုတ္ပါေခ်။
"မွန႔္ပါ ေမာင္ေတာ္"
ညကပင္ပန္းထားလို႔ ၿငိမ္ေနတဲ့ အေကာင္ေပါက္ေလးကို မခ်ီရ္် ေရခ်ိဳးေဆာင္သို႔ဝင္လာခဲ့ပီး ေသခ်ာ ေဆး ေၾကာေပးလိုက္သည္။ ႏူးညံ့တဲ့ အသားအေရေလးေတြေပါ္မွာ အမွတ္သားနီနီေလးေတြ ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ ျမင္မိေတာ့ ၿပံဳးမိပါသည္။
*ဧကရီေလးက ကိုယ့္အပိုင္ေလး ျဖစ္သြားပီ*
......................
ခ်ယ္ရီပြင့္ေလးမ်ား၏ရနံမ်ားသင္းေနသည့္ ဥယ်ာဉ္ေတာ္အတြင္း ဧကရီနဲ႔ဧကရာဇ္မနက္စာစားေတာ္တည္ေနေသာ ေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္လ်ွက္ရိွသည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးက အာဏာ ျပင္းပီး ထက္ ျမက္ကာ အရိွန္အဝါေတာက္ပေသာ ေၾကာင့္ နန္းတြင္းတစ္တြင္းလံုး ေၾကာက္ရသည္။
"ယြန္းငယ္တစ္ခုခုဆို ကိုယ့္ကို ေျပာေနာ္
စားခ်င္တာ ျဖစ္ျဖစ္ လိုခ်င္တာ ျဖစ္ ျဖစ္ကိုယ့္ကိုေျပာကိုယ္ရေအာင္လုပ္ေပးမယ္"
"မွန႔္ပါေမာင္ေတာ္ လိုအပ္တာရိွရင္ ေမာင္ေတာ့္ကို ေျပာပါ့မယ္ တစ္ခုေတာ့ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္ေမာင္ေတာ္"
