Ik wandelde door het bos met mijn hoofd vol gedachtes, het was ondertussen een paar dagen geleden dat we zaten te lachen voor het hol, maar het zorgde nog steeds voor een glimlach op mijn gezicht als ik eraan terugdacht.
Ik wist eigenlijk niet waar ik naartoe liep maar toen ik om me heen keek zag ik dat ik was beland op een open plek in het bos en toen ik nog wat beter keek herkende ik de plek als de plek waar ik Mistval voor het eerst had ontmoet.
Dit is dus echt waar het allemaal was begonnen, hier mocht ik meekomen naar de clan. Oh wat was ik zenuwachtig! Gelukkig is dat nu een aantal manen geleden en ben ik geaccepteerd voor wie ik ben.
Ik keek even naar de lucht, het was nog vroeg. Ik kon alleen niet zo lang weg blijven, want ik weet zeker dat ik op mijn donder zou krijgen van Mistval als ik bijna de hele dag weg bleef. Want ondanks dat het beter ging mocht ik nog niet volledige dagen actief zijn.
Alsnog kon ik het niet laten om verder te lopen en te kijken of ik misschien Roxy nog ergens zag, want ook haar had ik hier dichtbij ontmoet. Helaas was ze er niet. Ik keek nog een keer om me heen voordat ik de boom in sprong om even uit te rusten voordat ik terugging naar het kamp.
Nadat ik weer wakker werd, want ik was in slaap gevallen. Ik rekte me uit en hoorde wat ritselen. Ik ging achter een grotere tak zitten, ik ging niet kijken want dat kon mijn lichaam nog niet en al zou ik het willen. Erna zou ik dan toch levend gevild worden door Mistval omdat ik weer iets was gaan doen.
Plots zag ik een staart, een grijs gestreepte staart boven een stuik uitkomen. Dat was Roxy!
'Roxy! Roxy! Hierboven, ik ben het Leliepoot!' riep ik blij.
Ze keek omhoog maar zag me niet, 'Hallo? Sorry maar je moet je vergissen, ik ben inderdaad Roxy maar ik ken geen Leliepoot.'
Toen kwam ik achter de tak vandaan en klom langzaam naar beneden. Roxy keek toe, ik zag een glimp van herkenning maar verder zweeg ze.
Ik dacht even na maar toen snapte ik waarom ze me niet kende, ze kende me nog als Vlinder. 'Sorry voor de verwarring Roxy maar ik ben Vlinder, alleen heb ik die clan gevonden en ben ik nu Leliepoot.'
Toen snapte ze het 'Oh sorry Vlin- ehhh- Leliepoot mijn brein werkte niet helemaal mee.' Ik lachte en zei 'Maakt niet uit joh, en je mag me best Vlinder blijven noemen hoor, dat maakt me niet uit hoor!'
Ik kreeg een glimlach terug en ze zei 'Dan blijf ik dat graag doen, kom je mee naar mijn nest dan kunnen we even bijpraten, Vlinder.' Ik knikte en samen liepen we een stukje door het bos. We waren gaan zitten, hadden allebei een muis en ik vertelde haar over mijn oefeningen die ik daar had gedaan, ons mooie kamp, wie ik had ontmoet en ook over de vreemde dingen zoals het vuur en de das.
Zij op haar beurt vertelde weer over wat zij had gedaan tegen het voor, de nieuwe plekken die ze had gevonden en gezien hier in de buurt, ze heeft me er ook een paar mooie laten zien. Bijvoorbeeld een oudere boom met een hele leuke holte erin of de grot achterin bij het meer die vond ik echt geweldig. Maar toen ik weer omhoog keek naar de zon zag ik dat ik echt weer eens terug moest naar het kamp.
'Sorry Roxy maar ik moest echt maar eens gaan, ik had Grijspoot, de leerling van Mistval beloofd dat ik mee zou gaan helpen met het hol van de oudsten schoonmaken rond zonhoog.' Roxy knikte begrijpend 'Ja dat snap ik wel als je een goede krijger wilt worden zoals je vertelde.' We ''knuffelden'' nog even en toen ging ik. Voordat ik echt uit het zicht liep zwaaide ik nog even met mijn staart als echt afscheid.
Ik liep weer alleen door het bos. Gelukkig woonde Roxy niet ver buiten het territorium en was ik snel terug waar ik meteen weer op zoek ging naar Grijspoot. Waar was hij? Gelukkig kwam hij al snel achter een struik vandaan. 'Hoi Grijspoot, zullen we nu beginnen aan de nestbekleding van de oudsten?' 'Ja is goed, ik zeg het alleen nog even tegen Mistval.'
En hij rende meteen weg. Toen kwam ook Echopoot aanlopen.
'Hoi Leliepoot, wat doe je? Gaat het al beter?'
'Ja hoor dankjewel, ik wacht op Grijspoot, we gaan zo het hol van de oudsten schoonmaken.'
chopoot grimaste 'Nou veel succes ermee, ze hebben altijd wel iets te klagen!'
Ik lachte, maar toen kwam Grijspoot terug en gingen we het bos weer in. We pakten wat mos, rolden het op tot balletjes en namen het mee terug. Toen we bij de oudsten aankwamen bleek het hol leeg te zijn. Ze moesten allemaal naar buiten zijn gegaan om te genieten van het zonnetje.
Want eerlijk is eerlijk, het was lekker weer buiten, iets te koud voor mij eigenlijk maar ja ik been een kat die het te vaak koud heeft. Gelukkig was het zo dat als ik bezig bleef ik ook niet teveel afkoelde. We werkten snel en zorgvuldig, en het voordeel was dat terwijl ze er niet waren we ongestoord konden kletsen over kruiden, trainingen, het verleden en de toekomst. Het was heel snel af.
Later die avond lag ik in het leerlingenhol nadat ik nog wat had gekletst lag ik na te denken over wat ik allemaal had besproken met Roxy, toen dacht ik aan Maan en twee seconden later trok ik de vergelijking met Maanlicht. Ze waren allebei zo verschillend. Nou ja iedere kat was hier anders je kon ook bijvoorbeeld Lichtvoet en Valkveer niet naast elkaar zetten en ze vergelijken.
Ik bedacht me dat ik haar misschien weer eens moest gaan zoeken. Mijn gedachtes dwaalden even af en niet lang erna viel ik in slaap.
Zo dit was het volgende hoofdstuk alweer, helaas heb ik het niet gered om het gisteren te uploaden, sorry, maar dat betekent wel dat er deze week twee hoofdstukken op te staan omdat het vorige week niet is gelukt! Heb nog een hele fijne dag!!
Liefs van 🌸❤Palominabloem❤🌸
JE LEEST
Warrior Cats/ Een Hartewens
FanfictionDit is het eerste boek van : Verhalen uit de Lichtclan. Dit verhaal is gestopt, mochten jullie echt meer willen laat het weten en ik kijk wat ik kan gaan doen. Palominabloem