World of Madness

~9~

Anastasia

Ik ben van plan om een reis te maken naar een warm land, om toch even goed te kunnen ontspannen. Ik hoop dat ik de grote klus snel voldaan krijg, maar ik betwijfel het. Een grote maffiabaas krijg je niet zo snel koud gemaakt, in zulke opdrachten zit heel veel tijd dat verstrijkt voor je überhaupt in de buurt komt. En zelf als je al in de buurt komt van zulke mensen moet alles goed lopen zodat ze niks verdachts aan je merken. Na het opruimen besluit ik om in mijn bed te kruipen, ik ben zo moe dat ik gelijk in slaap val.

*tringggg*
Ik schrik wakker van mijn wekker. Het is half 7, ik blijf nog 10 minuten liggen en dan sta ik op. Als ik eenmaal ben opgestaan pak ik mijn sportoutfit uit de kast en stop die in mijn tas. Ik loop naar de woonkamer als ik mijn telefoon hoor afgaan. Een anoniem nummer belt mij. Ik besluit niet op te nemen, dadelijk is het mijn moeder weer. Ze mag mij vandaag niet van mijn stokje brengen ik moet gefocust zijn vandaag want ik begin aan mijn plan. Ik maak mijn ontbijt klaar en besluit gelijk naar de sportschool te vertrekken, zodra ik mijn ontbijt heb gegeten.
Het is half 8 als ik aankom bij de sportschool. Ik loop naar binnen en zie dat alleen de eigenaar er is. "Goedemorgen meneer" begroet ik hem. "Goedemorgen Olivia, wat ben je vroeg?". "Klopt mijn eerste klant komt pas om 12 uur dus ik dacht, laat ik zelf ook maar even trainen" "Ga je je boks techniek weer aanscherpen?" vraagt hij aan mij. "Ja ik ga denk ik trainen op de kussens om even mijn hoofd leeg te maken van alle drukte" vertel ik hem. "Is goed Olivia, als je iemand nodig hebt om te sparren je weet me te vinden" zegt hij met een glimlach. De eigenaar van de sportschool is mijn trainer geweest tot ik besloot te stoppen met het boksen op prof niveau. "Dat komt zeker goed trainer" zeg ik lachend. Ik mis die train dagen wel met hem. Het is een wijze man en hij heeft me uit een diepe put gehaald met de trainingen en de kracht die ik ervan kreeg. Ik was eerst bang om klappen te krijgen en bij elke stap die iemand mijn richting opzette, zou ik weglopen. Kijk me nu ik heb nergens meer angst voor en mijn medeleven voor mensen is zo goed als weg. Je zou bijna zeggen dat ik onmenselijk ben als je me in de ring mee maakt.
Ik loop naar de kleedkamers en doe mijn sportkleren aan, ik doe mijn haren in een hoge staart zodat ik geen last ervan heb. Aangekomen bij de boks kussens doe ik mijn oortjes in en begin ik erop los te slaan. Ik ben zo in mijn eigen wereld dat ik niet eens merk dat er al andere trainers zijn binnengekomen en dat ze hun klanten ook al trainen. Voor ik het door heb is het al 10 uur. Ik kijk rond en merk dat het best druk is in de sportschool. Ik besluit dat ik genoeg heb van het trainen en dat ik toe ben aan een douche. Ik loop richting de kleedkamers en begroet onderweg alle andere trainers. Eenmaal bij de kleedkamers aangekomen loop ik naar de douches met mijn handdoek en neem een koude douche om even op te frissen.
Na het douchen is het half 11 en heb ik dus nog anderhalf uur voor mijn eerste klant komt. Ik kijk naar mijn rooster van vandaag, gelukkig heb ik het vandaag niet zo druk ik heb maar twee klanten. Dan bedenk ik me ineens dat ik Robert moet trainen om 5 uur. Door het boksen ben ik zo ontspannen geraakt dat ik even helemaal vergeten ben dat ik vandaag aan mijn opdracht ga beginnen. Ik begin met al een training op te zetten om eerst te kijken wat hij allemaal in petto heeft, om daar een goed trainingsschema op te maken. De tijd vliegt weer zo voorbij en ik begin met mijn eerste klant te trainen. Nadat ik mijn klanten heb getraind is het vier uur, ik moet dus nog 1 uur wachten.  "Olivia kan je even helpen?" vraagt de baas aan mij. "Tuurlijk meneer ik kom eraan" met dat gezegd te hebben loop ik achter hem aan. We lopen richting de boks kussens. "Olivia kan je misschien even laten zien wat de correcte houding is om een stoot uit te delen?" vraagt hij me. "Ja meneer" ik ga in de juiste positie staan en geef een harde stoot tegen de boks kussen. "Hoe steviger je houding hoe harder de stoten zullen zijn" zegt hij tegen het meisje dat mij met grote ogen aanstaart. "Luister maar naar je trainer, hij weet er alles van" verzeker ik haar. "Dankje Olivia" lacht de baas naar mij. Ik geef een glimlach terug en loop dan weer richting mijn kantoor.
Het is 5 uur en Robert komt binnengelopen. "Hallo Olivia, hoe is het?" vraagt hij aan mij. "Met mij gaat het goed, een beetje zin in vandaag?" vraag ik hem. "Ja alleen vind ik dit trainen een beetje nutteloos maar het moet van mijn broer" zegt hij. "Broers kunnen af en toe vervelend zijn he" zeg ik hem lachend. "Zeg dat wel". "Ik had in gedachte om vandaag een soort van conditietraining te doen en een training te doen om te kijken wat je voor mij in petto hebt, zodat ik een goed trainingsschema voor je kan maken" "Dat is goed" zegt hij. Na een uur te hebben getraind ligt Robert gesloopt op de mat voor mij. Ik zeg lachend tegen hem: "ik dacht dat je zei dat je geen training nodig hebt?". "Jij bent niet normaal, dit is niet menselijk" kijkt hij me uitgeput aan. "Dit is nog niks bereid je maar voor" lach ik hem uit. "God waar ben ik aan begonnen" zegt hij lachend terug. Na nog een praatje te hebben gemaakt met Robert en al een nieuwe afspraak te hebben, zeggen we elkaar gedag. Ik loop naar mijn kantoor en pak mijn spullen. In de auto word ik weer gebeld en neem ik op zonder te kijken wie het is. "Olivia ik heb je nodig" wordt er gezegd.