Ƙαɾ кıямızıѕı •|•

0.1

Karşısındaki parka göz gezdirdi, annesiyle oyun oynayan çocukların ne kadar mutlu göründüğüne baktı. Bir süre sonra yağmur kara karışıp yağmaya başladı yaşlı kadının gözleri doldu ve gözünden bir iki damla yaş döküldü. Ne zaman kar yağsa duygulanırdı, içine içine ağlardı.

*48 yıl önce*
(Kadın 58 yaşındaydı 48 yıl öncesi ise 10)

Küçük kız uyanır uyanmaz pencereye koştu dünki hava durumuna göre bugün kar yağması gerekiyordu ki zaten yağmış ve her yer bembeyaz olmuştu. Hızlıca annesinin odasına koştu, annesini kaldırdı.

-Anne dışarıda kar yağıyor oynamaya gidebilir miyiz?

+Pekâlâ odadan çık ve beni bekle giyinip geliyorum.

Kız büyük bir hevesle odasına koştu ve annesini beklemeye başladı. Annesi gelince kızının montunu eldivenini atkısını ve beresini hazır edince dışarıya çıktılar. Yaklaşık yarım saat kar topu oynadıktan sonra küçük kız annesine sordu.

-Anne kardan adam yapabilir miyiz?

+Ya hasta olursan?

-Birazcık lütfen!

+Peki ama hızlı olacağız.

-Tamam.

***

Onlar kardan adamlarını yaparken siyah bir arabadan iki el ateş edildi ve kızın annesi yere yığıldı. Küçük kız koşarak annesinin yanına gitti ve yanına eğildi.

-Anne uyan! Anne hani kardan adam yapacaktık!

Kız ağlamaya başladı, yarım saat annesini sayıkladı.

-Anne, ya hasta olursam?

Küçük kız ayağı kalkıp yere baktı o bembeyaz kar artık o kadarda beyaz değildi.

Küçük kızın ağlama sesleri tüm mahallede yayılmış gibiydi çünkü kısa süre içerisinde tüm mahalleli küçük kızın etrafına dolmuştu küçük kız annesine sıkıca sarılmış bırakmak istemiyordu o sırada ambulans sesleri ve sirenler yükseldi küçük kız ağlamaktan şişmiş gözlerle ambulanstan inen hemşire ve doktorlara baktı

- Annem annemi kurtarın lütfen

Dedi usulca oradaki bir hemşire küçük kızı kucakladı

+ Merak etme ufaklık annen iyi olacak tamam mı

Küçük kız kafasını hemşirenin göğüsüne yaslamıştı ellerindeki kanlar hemşirenin beyaz gömleğine bulaşırken aklından tek geçen şey annesiydi

*daha çocuktu, hayatın gerçekleri ile karşılaşmak ona garip geldi ama zamanla alışması gerekli. Hemşirelere dönüp anlamsızca baktı ve çığlık çığlığa ağlamaya devam etti gittikçe ağladı hemşire susturmak için konuştu;

Korkma küçük kız, annen iyi birazdan kalkar.

*çikolata uzatıp gülümsedi kız sadece annesine bakarak ağlamaya devam etti.*

Hemşire bunu fark etmiş olacak ki Küçük kızı biraz daha sıkı sarmaladı beraber hastahaneye vardıklarında küçük kızın burnu ve yanakları soğuk havadan kızarmış haldeydi annesini yavaşça ameliyathaneye alırlarken küçük kız ağlamaktan şişmiş gözleriyle son kez annesinin bedenine baktı ve kendini hemşirenin kollarına bıraktı hemşirenin kollarında uyuyakalmıştı
*ilerleyen zamanlarda annesi öldü, kimsesiz kalmıştı o yaşta o gün kendine bir söz verdi onun yaşadığını bir başkası yaşasın istemiyordu hemşirenin uzun zaman önce verdiği çikolatayı çıkarıp üstüne gelmiş olan kana baktı avcuyla çikolatayı kapattı ve gözünden yaşlar aktı.*
*hemşire annesinin öldüğünü duyunca küçük kızı aradı hastanede, bir süre sonra bir kapının orda ağlarken gördü yanına gidip konuştu: