ညဥ့္နက္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ေ႐ွာင္က်န္အိပ္မေပ်ာေသးဘူး
ညေန႔ကရိေပၚလာမည္ဟူေသာစကားေၾကာင့္
ေနမသိထိုင္မသာျဖစ္ေနေလသည္
"ကေလး ကေလး"
အေ႐ွ႕ျပတင္းေပါက္မွတိုးညင္းစြာေခၚေသာအသံေၾကာင့္
ေ႐ွာင္က်န္ တံခါးဖြင့္ေပးရင္း
"လာၿပီလား ဘယ္သူျမင္သြားေသးလည္း"
စိုးရိမ္စြာေမးလိုက္ေလသည္
"ဘယ္သူမွမျမင္ဘူး
ကိုယ္ကဘယ္သူမလို႔လည္း
အထဲဝင္ခြင့္ေပးအံုး"
"အင္းလာ.လာ"
အထဲေရာက္တာနဲ႔ရိေပၚေထြးေပြ႔ကာ"
"လာပါအံုး လြမ္းေနတာ"
"ဟြန္႔အပိုေတြ မေတြ႔ရတာ တစ္နာရီႏွစ္နာရီပဲ႐ွိေသးတာကို"
"အတည္ေျပာတာ ကေလးေရာမလြမ္းဘူးလား"
"လြမ္းတာေပါ့ လာကုတင္ေပၚမွာထိုင္"
"ဟင့္အင္း မထိုင္ဘူး
သည္မွာအိပ္မွာ"
"ဟမ္...ရိေပၚမင္းေနာ္"
႐ွက္ေသြးျဖာတဲ့အမုူအရာကိုၾကည့္ကာ
ရိေပၚရယ္ေလသည္
"ဟား...ကိုယ္က သည္အတိုင္းအိပ္မယ္ေျပာတာပါ
မယူေသးပါဘူး
ၿပီးေတာ့ရိေပၚလို႔မေခၚနဲ႔ကြာ
တစ္ျခားဟာေခၚ"
"လိုက္ၿပီးေလွာင္မေနနဲ႔"
"ဟုပါၿပီ ေျပာပါအံုး ကိုယ္အတြက္နာမ္စားေလး"
"အင္း....ဘယ္လိုေခၚရမလည္းဆိုေတာ့
အ႐ွင္လို႔ေခၚမယ္ေလ"
"အ႐ွင္ေကာင္းတာေပါ့
ကိုယ္ႀကိဳက္တယ္
ကိုယ္ကအ႐ွင္ဆိုမင္းကကိုယ့္အတြက္သခင္ပဲ"
"လာအိပ္ရေအာင္"
"ဟင္မနက္ၾကေတာ့ေရာ"
"မိုးမလင္းခင္ထျပန္မယ္ အဲ့ေၾကာင့္စိတ္မပုူနဲ႔"
"အဆိုလည္းၿပီးေရာ"
ကုတင္ေပၚမွာ ေ႐ွာင္က်န္ ရဲ႕ကိုယ္ကိုေနါက္ဖက္ကေနေပြ့ဖတ္ကာ ရင္ခြင္ထဲတိုးဖတ္လိုက္သည္
"ကေလး မင္းကိုယ္ကိုခ်စ္လား"
"ခ်စ္တာေပါ့အ႐ွင္ရယ္"
"အင္း...."
"ဒါနဲ႔အ႐ွင္ကစစ္နတ္ဘုရားတာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္မွာေပါ့
ေနာ္"
"ဟုတယ္ေလ ကေလးကေရာ
ဘယ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္မွာလည္း"
"ဟီးဟီး ကေလးက ၾကင္ယာေတာ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္မယ္ေလ"
"ဟား....ဟား...ေျပာတတ္လိုက္တာ အဲ့တာေၾကာင့္ခ်စ္ေနရတာ
ခ်စ္ဆံုးေလး "
ေျပာရင္း
အေနာက္ဘက္ကေနအနမ္းမ်ားကိုေပးေနေလသည္
"အိပ္ေတာ့မနမ္းေတာ့နဲ႔
မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ"
"ဟုပါၿပီ ကေလးသေဘာပါ*
YOU ARE READING
The Searching Of My Love God
Casualeဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ခ်စ္ပါရေစ ရိေပၚ ခ်စ္ရတဲ့စစ္နတ္ဘုရား
