Selamlar. Bu benim watpad'da yayınladığım ilk hikayem. Umarım beğenirsiniz.
KEYİFLİ OKUMLAR!!
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
-GİRİŞ-
Çakmak çıkararak elindeki sigarasını yaktı.
"Yani, anlayacağınız durum böyle," dedi sigarasını kurumuş dudaklarına götürürken.
"Benim ne çıkarım olacak bu durumdan?"
Adamın yüzünde alaylı bir ifade belirdi. Dudaklarına götürdüğü sigarasından içti.
"Sizi o adamlardan kurtaracağım," diyerek oturduğu koltukta kıpırdandı.
Kadının ise yüzü kızarmıştı. O adamlardan kurtulacağı fikri cazip geldi. Çalıştığı yetimhanede bir çocuk eksilse ne olabilirdi ki? Kim farkederdi?
"Ama prosüdürler var. Çocuk olmayınca ne diyeceğim?" derken oturduğu sandalyeden kalkıp cama yöneldi.
Adamın içtiği sigara kokusundan rahatsız olarak camı açtı. Adam bunu farketmiş olacak ki yarısından fazlası içilmemiş bu sigarayı önündeki kül tablasına bastırarak söndürdü.
"Öldüğünü söyle," derken kibirli tavrını takınmıştı. Dilini dişlerinin arasında gezdirdi.
"Kimliksiz kalacak, ayrıca onun yerine geçecek bir ceset bulmak şart. Buna benzer birçok derdimiz olacak," derken dikdörtgen çerçeveli gözlüklerini düzeltti.
"Tamam, çocuk kayboldu olarak bilinecek. Onun bulunması için birtakım polisler gönderilecek falan filan. Tüm işleri ayarlayacağım. Kararınız?"
"Ah... Bu kararı vermek için süre istiyorum."
"Hayır! Malesef, süre veremem. Hemen kararınızı bildirmeniz lazım," derken ayaklarını kül tablasınında bulunduğu cam sehpaya koydu.
Kadın, adamın bu davranışını beğenmesede birşey söylememeye karar verdi.
"O adamların kadınlara neler yaptığına bizzat şahit oldum."
"Tamam kesin şu iğrençlikleri! Kabul ediyorum, çocuğu sana vereceğim. Kızın doğum günü bundan birkaç gün sonra."
"Güzell..." diyerek ayaklarını cam sehpadan indirdi ve boğazını temizleyerek yine konuştu.
"Bir fikrim var."
"Ahh... Bu zor olacak. Bilirsiniz belki vicdanı sızlıyor insanın. Kendi yararım için onu-"
"Bırak şu vicdani zırvalık oyunlarını! O adamlardan deli gibi kurtulmak istediğini çok iyi biliyorum."
"Pekala, evet o adamlardan kurtulmak istiyorum."
"Nasıl bulaştın o adamlara?" diyerek yakmak için bir sigara daha çıkardı.
Kadının rahatsız olduğu aklına gelerek sigarayı yakmaktan vazgeçip çakmağıyla birlikte sigarayı tekrardan cebine koydu.
"O biraz uzun hikaye," diyerek masasındaki çekmecelerden birini karıştırmaya başladı.
Aynı anda da adamla konuşuyordu.
"Ne arıyorsun?"
"İstediğin çocuğun dosyasını," diyerek elinde bir dosyayla çekmeceyi kapattı.
"Dosyaya gerek duymuyorum. Çocuğun bilgilerini biliyorum."
"Pekala," diyerek dosyayı tekrardan çekmeceye koydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-KAYBEDENLER-
Ficção CientíficaNot: Bu hikayeyi yazalı bir yılı aşmış bir zaman oldu. Şuanlık tekrar yazmayı düşünmüyorum. Ayrıca fazlasıyla hatalar var. "Geçmişimizi kaybetmek için ruhumuzu kaybettik." "Ruhunun derinliklerine insem kaybeder misin beni?" İki takım ve bir oyun. El...