Merry Meryl Crushie

MERYL MERRY CRUSHIE

Is being a DALAGANG FILIPINA a reason to say that you are feminine and mahinhin enough?... Just like we used to know.

.....or it is just an EXCUSE, to hide your fear of admitting and shouting out what you really feel??....

Naisip ko lang kasi...

Hindi ba tayong mga girls?? Naghihintay na magtapat yung mga guys....

Bakit natin hinihintay???

Dahil nga ba kasi nga NAKASANAYAN NATIN NA GANUN YUNG TRADISYON?..yung mga lalaki dapat ang nauunang magexpress ng damdamin nila...dapat sila yung manliligaw???

...O baka kasi....

...tayo mismo sa sarili natin..

Hindi natin kayang aminin na...

Nafo-Fall na tayo.. we cannot say in front of  them our feelings..

Imagine mo.. kaya mo bang umamin??

Curious lang ako..

***********.********.************

Author’s NOTE:

The statement that you have read is just an author’s point of view.. I respect your own opinion and I didn’t make this to disrespect our tradition or anything... I just want to know other point of view... That’s all. ?

And I would like to inform you that some of the scene is based on real story, I just change the names of the characters involved for their privacy. I hope you understand hehe he!! XD

Enjoy the story heheheh!!!

-Ms.Red-

Copyright© 2013 by JhosaMerylGalang

Chapter 1: First Day

Kinakabahan ako.... grabe..first time ko toh sa school..and this is my first day in college.. wala talaga akong kaide-idea kung anong mangyayari...

Lingon sa kaliwa..lingon sa kanan.. san kaya yung room ko??? Amp! Bat ba?? Sana manlang may kakilala ako... ayun! Nakita ko na yung room 1.. Sana naman.. maging Masaya ang college experience ko..

Hi!^^ bago ko makalimutan.. ako nga pala si Meryliechz Oxfford Meryl for short..17 years old... isang simpleng 1st year student ..NBSB po ako....strict kasi parents ko.. o hindi rin?? Pero kasi close kami..open ako sa lahat ng bagay...  Siguro talagang hindi pa time para dun... Aral muna..

Pumasok ako sa Room 1.. nakayuko ako...nakakahiya kasi eh..hahah..nakakot ewan... may pumasok ng professor na mag-oorient samin..

Magdadasal... tumayo kaming dalawa ng lalaki sa gilid ko...si Nath.. yun daw name niya eh..hahaha para ngang familiar yung mukha di ko lang alam kung saan... nung tignan naming yung iba..naka-upo sila..hahah sabi kasi pray kaya tumayo kami kagad ganun naman talaga diba?? Yung narealize naming na kami lang nakatayo..umupo na kami...pinatayo naman sila..so bale kami naman ang naka-upo..amp! Hahah nakakahiya naman ito..nagtinginan nalang tuloy kami..tas napatawa tayo kagad!.... nagstart na yung prayer... nag-orient narin..marami akong nakita... ang gaganda nila ..hehe.. konti lang boys samin kasi kaya ayun..di ko masyadong kilala..nakakhiya sila kausap eh.. naatpos ang first day... at marami-rami akong nakilala.. wala naman akong kasabay umuwi..nag-aadjust pa kasi..