Mattheo-dur
Victoria-hayır!
Slytherin ortak salonuna geldiğimizde kolumdan tutup beni durdurdu
Mattheo-konuşalım
Victoria-neyi konuşacağız sadece fazla abartıyorsun
Mattheo-bunu yapma-
Victoria-beni anlamıyorsun, o zamanlar kendimi kötü hissettiğimde bunları yapınca daha güçlü ve iyi hissediyordum!
Victoria-kim bunları isteyerek yapar sence!
Etrafına baktım çok fazla kişi yoktu Tom da oradaydı ve bize bakıyordu
Victoria-ve sakin bir daha bu konuyu açayım deme
Odama gittim ve camın önüne oturdum bu konu bana eski olayları hatırlatıyordu ve yine aynı şeyleri hissediyordum, gözümden bir damla yaş düştü ve hemen sildim
Bunların ardından kapı açıldı Mattheo gelmişti
Ayağa kalkıp hızla odadan çıktım, astronomi kulesine gittim ve orada her zaman yaptığım gibi bir köşeye oturdum
Etrafı seyrediyordum ama uyuyamıyorum
Ertesi sabah
Dün gece hiç uyumamıştım ve bahse girerim göz altlarım şişmiştir
Cübbemi giymek için odama gittim ve Mattheo bana baktı
Mattheo-neredeydin
Victoria-seni ilgilendireceğini zannetmiyorum
Cübbemi giydim ve tam odadan çıkacakken Mattheo seslendi
Mattheo-hiç uyumadın mı
Ona cevap vermedim ve odadan çıktım
Hızlıca kahvaltımı yaptıktan sonra neredeyse geç kaldığım derse girdim
Mattheo ders başladıktan 5 dakika sonra gelmişti
Dersin ortalarında bana bir not yazıp önüme koydu
Ne yani benden kaçıp duracak mısın?
Notun yazdığı kağıdı yırttım ve onun önüne koydum
Ders bitince hızlıca sınıftan çıktım o da beni takip edip kolidorda duvarla onun arasına sıkıştırdı
Victoria-ne yapıyorsun
Mattheo-ne yaptığımı sen de biliyorsun
Mattheo-bak gerçekten seni üzecek birşey yaptıysam özür dilerim
Victoria-umrumda değilsin Riddle
Bana sırıtarak konuşmaya devam etti
Mattheo-o yüzden mi kalbin yerinden çıkarcasına atıyor
Mattheo-ve şuan beni öpmek için kendini zor tutuyorsun
Victoria-kapa çeneni
Mattheo-beni affedene kadar kapatmayacağım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mattheo Riddle ile Hayal Et
Fantasia-bebeğim sen mükemmelsin -ah bana bilmediğim bir şey söyle Riddle