(Książka zakończona ponieważ nie miałem pomysłu na dalszy bieg zdarzeń)
Młody Jason Ketchum (kuzyn Asha) nie ma za dużo przyjaciół więc postanawia wyruszyć w podróż po jego ulubionych regionach .
W tej części podróżuje po Kalos unikając Asha.
•Akcja zaczyna się mniej więcej gdy Ash leci do kalos•
----------Z punktu widzenia Jasona--------- Jestem bardzo samotnym chłopakiem jak na to że mam 12 lat. Od roku chodzę do szkoły w Sinnoh gdzie regularnie jestem wyśmiewany itp.
-Zobaczcie dziwoląg przyszedł!- Głośno oznajmił uczniom z mojej klasy jeden z moich prześladowców który miał na imię Alex.
-No co tam lamusie znowu mamusia ci zrobiła lunch?- Pogardliwie spytał jednocześnie wiedząc że moji rodzice zginęli w wypadku.
-Mam dosyć!- Odparłem - Wyzywam cię na walkę pokemonów!
*Wszyscy chłopacy z klasy zaczęli się śmiać*
-Dobra, ale jeśli wygram to będziesz mi służył do końca roku szkolnego- Powiedział Alex.
-Natomiast jeśli ja wygram to macie się wszyscy odemnie.- Odpowiedziałem.
-To chodź na szkolną arenę- Pogardliwie odpowiedział.
Jedna z dziewczyn nagle oznajmiła że będzie sędzią. Kiedy odwróciłem się żeby zobaczyć która, okazało się że to była Aoji czyli najpopularniejsza dziewczyna w szkole. Ustawialiśmy się na arenie i rozpoczęliśmy bitwę pokemonów.
-Frogadier wybieram cię!- Krzyknął Alex.
Z pékeballa którego rzucił wyszedł frogadier czyli jego najlepszy pokémon.
-Przyjacielu nie zawiedź mnie- Wyszeptałem do ultraballa którego trzymałem.
-Zeraora wybieram cię.- Powiedziałem trzymając ultraballa w dłoni.
Moja Zeraora wyszła słysząc wezwanie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Zeraaa!- Ryknął mój Pokémon.
Cała moja klasa była niezmiernie zdziwiona tym że mam legendarnego Pokémona.
-Unik szybkim atakiem i kontra ciosem gromu.- Oznajmiłem mojemu Pokémonowi.
Gdy oba Pokémony wykonały polecenia .
-Frogadier jest niezdolny do walki. Wygrywa Jason.- Oznajmiła Aoji.
Na następnej przerwie wszyscy którzy kiedykolwiek mnie obrazili lub zranili w jakikolwiek sposób zaczęli mnie przepraszać. Szczerze miałem to gdzieś, interesowało mnie tylko to że nareszcie będę miał spokój w szkole. Po lekcjach podeszła do mnie Aoji, która zaprosiła mnie na dzisiejszą domówkę u niej. Odmówiłem ponieważ zamierzałem niedługo wyruszyć w podróż po moich ulubionych regionach i ewentualnie zdobyć nowych przyjaciół.
