ඒකේ තිබුණු උත්තරේ ඇත්තටම මාව පුදුම කරා...
"just try once again... you will be success..."
මං එහෙමම පොත වැහුවා... හැමදේම අමතක කරලා දාලා වෙනදා දගේම ඊළඟ දවසෙ මම වැඩට ගියා...
"ගිහින් එන්නම් හැල්මොනී..."
"දේ... පරිස්සමෙන් දරුවෝ..."
ඒ ආශිර්වාදෙ ඇති මට... මං ආපහු ගෙදර ආවා...
"මං ආවා හැල්මොනී..."
වෙනදා වගේ මට උත්තරයක් ලැබුණේ නෑ... මේසෙ උඩ කෑම ලෑස්ති කරලා තිබ්බා...
"හැල්මොනී..."
"හැල්මොනී..."
"හැල්මොනී..."
"හැල්-..."
මං හැල්මොනීව මුලු ගේ පුරාම හෙවුවා... එළියෙත් හොයල බැලුවා... හැල්මොනී හිටියේ නෑ... හැල්මොනී මාව දාලා කොහෙද ගිහිල්ලා තියෙන්නේ?... මං ආයෙ කෑම මේසෙ ගාවට ආවමයි දැක්කේ හැන්දට යට කරල තිබ්බ චූටි චිට් එක...
"පරිස්සමෙන් ඉන්න... ඔයාගේ හැල්මොනීට හැමදාම මෙහෙම ඉන්න බෑ... අපි කාටත් බැහැ... කුමාවෝ සූ..."
