Preface

18 10 3
                                    

Ara Lillreal's P.O.V

"Tita? Gising po ba si Allan? Gusto ko lang siya maka-usap?" Hingal hingal kong tanong. Ramdam ko na rin ang pag-bigat ng naiipong mga tubig sa ilalim ng takip ng mata ko.

Tumayo ito mula sa pagkaka upo at hinarap ako habang umiiyak ito, "Pagkatapos mong lokohin anak ko? Ibang klaseng katapangan nga naman oh." Saad nito sa akin.

Lumuhod ako sa harap nito at tulyang bumagsak ang mga luha sa mga mata ko. Nanlalamig akong hinawakan ang mga kamay niya. "T-Tita, hindi niyo po ako maiintindihan kasi wala kayo sa sitwsyon ko."

"Mapa-anong sitwasyon pa 'yan, aalamin mo pa rin ang limitasyon mo sa paglalabas ng kalandian mo!

"Ma! 'Wag niyo na masyado isigaw rito 'yan." Pigil ng panganay nitong anak habang hawak-hawak ang magkabilang braso nito.

Tumayo ako at pinunasan ang mga luha ko. Binasa ko ang nanunuyo kong mga labi at tumingin sa kinahihigaan ni Allan.

"Babalikan kita mahal ko,"

"Kahit 'wag na."

Napa-yuko na lang ako at hindi na pinansin ang nanay ni Allan. Hindi rin naman siguro magigising si Allan 'pag pinatulan ko pa.

Halong galit sa sarili at awa kay Allan ang nararamdaman ko ngayon.

Habang nag-lalakad ako, isang malamig na hangin ang dumapo sa buong katawan ko.

"Allan!!" Sigaw ng mga na sa loob.

@Privy_Liquor
January (2022)

NOTE

:: This is just a work of fiction. All the things, places, characters etc. mentioned here, are just a fancy of the author.

:: This is my first time to write so please be aware in any keying words.

:: Poaching/Plagiarism, is always a crime. Do dm me on my fba or message me here if you want to copy or re-post this.

:: Criticism is unlatcher here. Feel free to critique this story IN A VERY NICE WAY.

THANK YOU! DO ENJOY READING! DON'T FORGET TO LEAVE A COMMENT AND A VOTE!

さようなら!

Don't die this time Mr Cohen (On going)Where stories live. Discover now