Karanlıkta Açan Papatya

27.Bölüm Yalancı Karanlık

...karanlık bir gizem daha doğrusu yalancı bir karanlık...
***
RÜYA'DAN
O mesajdan sonra yaklaşık 2-3 gün geçmişti, okulda da benle uğraşmayı pek severlerdi hep böyle mesajlar alırdım. Büyük ihtimalle bu da onlardan biriydi ama işin garip yanı her şeyi unuttuğumu nerden biliyorlardı? Bunu kimse bilmiyordu ki Emre bile doğru düzgün bilmiyordu.

Düşüncelere dalmışken birden Özge'nin sesini duydum.

"Rüya Bir çocuk geldi, nerdesin sen? Çabuk in aşağı arkadaşınmış."

Kimdi ki bu gelen, hızla aşağıya indim elimdeki telefonu sıkı sıkı tutarak.

Karşımda Emreyi görmemle oldukça şaşırmıştım.

"Aaa Emre nerden çıktın sen?"

"Rüya sana söylememişim gibi davranma daha dün dedim ya kızım gelicem diye." dedi Emre gülerek.

Bana ne zaman söylemişti hatırlamıyordum bile bozuntuya vermeden içeri geçmesini söyledim beraber odama çıktık.

Yemek yiyip sohbet ettikten sonra Emre ciddi bir hal aldı ve bilgisayarımı eline alarak bi yerlere girmeye başladı. Ne yaptığını merak ederek yanına oturup bende ekrana bakmaya başladım.Ne kadar baksam da bişi anladığım söylenemezdi.

"Ne bunlar Emre?"

"Bak şimdi Mertin babası yani Levent amca şu an burda konum olarak ve tahmini olarak bu uçakta olduğu için uçağın iniş alanı Litvanya kleipeda merkez, yani adam buraya bir sürü gidiş geliş yapmış. Mertin burda olduğunu düşünüyorum ve bil bakalım Levent amca burdan kimle dönecek? "

" Mertle mi? "dedim Nefesimi tutmuş bir şekilde.

" Yani yüzde doksan Mertle diye tahmin ediyorum Mertin annesi burda olduğuna göre ve babası tek kişi gittiğine göre dönüşte de iki kişilik bilet aldığına göre."

Yüzümde nedensizce bir gülümseme olmuştu.

" İyi de Emre tehlike geçtiyse neden haala bize ulaşmadı? "

"Levent amcaya bir posta gönderdim yakında her şeyi açıklayacağını şimdi bişi söyleyemediğini söyledi."

"Hmm anladım, peki dönüş uçağı ne zaman?"

"3 gün sonra Türk saatiyle saat 5 de uçakları var yaklaşık 4 saat sürüyor yolculuk burdan takip edebiliriz nerde olduklarını?"

"İyi de Emre sen bunca şeyi nasıl yaptın?"

"Ben bişi yapmadım evin önündeki korumadan yardım aldım sadece birazcık."

"Emre çok teşekkür ederim söz vermiştin sözünü tuttuğun için çok ama çok teşekkür ederim ,şimdi biz Merti görücez değil mi?" diye sordum masumca.

"Evet görücez güzelim her şeyi çözücez beraber dediğim gibi."

"Emre bir sorun var Mert gelse bile ben onu nasıl görücem?Babamın izin vereceğini sanmıyorum senle görüşmeme bile zor izin verdi."

"Onu düşündüm merak etme senin okuldaki işlemlerin yarım kalmış daha doğrusu yarım kalmasını sağladım birazcık babanın bir sürü işi var onu ikna edicem bir şekilde götürüp getiririm derim iki gün içinde."

Mutlulukla Emrenin boynuna atlamıştım resmen 3 günde her şeyi halletmişti inanamıyordum bu duruma hemde bana hiç çaktırmamıştı. Günler sonra ilk defa bu kadar mutluydum.

Emreyle beraber biraz daha bişiler konuşup aşağı inmiştik zaten olup biten her şeyi öğreneceğimizi umuyordum.

Yemeğe indiğimizde babam gelmişti eve kaç gün sonra uğramıştı. Babamın işini haala anlamış değildim bir ara Levent Amca ile ortaklardı haala ortaklar mı bilmiyordum. Babamın iş hayatı hep gizemli geçerdi. Eskiden hiç eve uğramazdı ama artık Özge vardı onun için uğraşıyordu.Özgeye  bile benden daha mı çok değer veriyordu?