my love - kkh ✓

^ yirmi beş ^

Hızlıca kalktım ve sesin geldiği yöne doğru adımladım. Tahminim doğruydu. Mingyu ve Minji gelmişti. Güvenlik de anlaşılan kurallar gereği bizimkileri içeriye alamamıştı. "'Ne
oluyor burada?"' diye sordum ben de.

"Merhaba Bayan Park. Bu iki genci tanıyor musunuz? Arkadaşlarınız olduklarını söylediler ama direkt içeri alamam biliyorsunuz." dedi güvenlik görevlisi.

"'Ah sorun değil, onlar arkadaşlarım ve gazeteci değiller. Ayrıca lütfen arkadaşım Minji'nin de kusuruna bakmayın."' dedim ve mahçup bir gülümseme sundum karşımdaki güvenliğe.

O da bana güzel bir gülümseme sundu ve "Sorun değil." dedi. Biz de daha fazla kapıda beklememek adına içeriye girdik.

"Hayır o kadar şekilde adeta bile bakmamışız sana sürpriz olarak bunu, içeriye aldıyasın ya! Bir de adımız yalancıya çıktı tabii." dedi stem edercesine konuşurken Minji.

"Çıkarken güvenlikten özür dileyeceksin canım. Hem adamın suçu ne ya, nerden bilsin o sen kimsin, nesin, necisin. Hani bu şirkette o kadar grup var, direkt içeri alamazlar ki. O yüzden çıkarken özür dileyeceksin anlaştık?" dedim ve gülümsedim.

"Bunun soru olmadığını biliyorum Yurin.." dedi ve kıkırdadı. Ben de kıkırdadım ve cümlesine devam etti, "..Tamam, tamam çıkarken özür dileyeceğim. Ama biliyorsun, birinin bana yalancı demesi en çok tahammül edemediğim şeylerden biri, ne yapabilirim ki." dedi ve dudaklarını büzdü.

"Sen yalancı değilsin merak etme." dedim ve gülümsedim. Minji de bana gülümsedi.

"Bu aradaa. Sürpriz bir tek gelmemiz değildi. Asıl büyük sürpriz.. Dın, dın, dın, dın... Sıcak çikolata ile gelmemiz!!" dedi ve bana elindeki -muhtemelen bana aldığı- sıcak çikolatayı uzattı Mingyu.

"Boşu boşuna best değilsiniz lan siz!" dedim ellerimi çırparak çocuk gibi sevinirken. Hızlıca uzanıp Mingyu'nun elindeki sıcak çikolatayı aldım ve sırıtarak içmeye başladım. "Ee, kimin kazandığını seçmediler mi hala?" diye sordu Minji.

Sıcak çikolatamdan nefes bile almadan -ki bu içecek en en en en en sevdiğim içecekken ve stres ile yorgunluğumu atmaya birebirken onu içmeyi nasıl bırakabilirim ki?- hayır anlamında başımı salladım.

"Hala nasıl seçilemedi ya? Ne kadardır bekliyorsunuz ki kızım siz?" dedi Mingyu.

Anlık gözlerimin dolmasına karşı çıkamadım ve burukça gülümseyip, "Kızım diyince aklıma geldi, bir keresinde ilk okuldayken kırmızı başlıklı kız gösterisi yapılacaktı. O gün de seçmelere girmiştim, babam da işten erken çıkıp annemle birlikte gelmişti okuluma. O zaman da annem ve babamla sizinle olduğu gibi bir diyalog kurmuştuk. Hatta tıpkısının aynısıydı." dedim.

Minji hızla bana sarılıp "O zamanlar seçilememiştin ama şimdi seçileceksin Yurin biliyorum, çünkü bu sefer ben katılmadım bu seçmelere." dedi ve kıkırdadı. Ben de kıkırdadım ve Minji konuşmaya devam ederek, "Ayrıca ailen için,, çok üzgünüm Yurin." dedi.

"Sorun değil, senin hatan değildi ya." dedim dolan gözlerimi düzeltmeye çalışırken.

"Senin de hatan değildi Yurin." dedi Mingyu elini omzuma koyup en içten gülümsemesini bana sunarken.

"Benim hatamdı. Her neyse şu an eskiyi konuşmak istemiyorum." dedim ve hızla konuyu dağıtıp sıcak çikolatamı içmeye döndüm.

Flashback

Küçük Yurin kapının ardında bir kaç kız ile birlikte bekliyordu. Bir kaç kız ve kendisi de bu Kırmızı Başlıklı Kız gösterisi için aday olmuştu.