HE WHO OWNS MY HEART

PROLOGUE

" Let's break-up"
" Sabi mo mahal mo 'ko! You promised me! Ano nang nangyari sa mga pangako mo? Sabi mo you want to build a happy life with me."

" I'm tired of this shit! Let's stop this. We're just hurting each other if we'll continue this."

"You told me many times that you won't ever get tired of me! That you'll stay even i'm in my darkest. But then how can you say now that you're tired of me? You told me you love me so much that nothing will gonna stop you from loving me and no one gonna tear us apart"

" I don't have the feeling anymore,Chiara. So please, give me the freedom that i am asking for. I'm sorry"
  "That's all? Sa lahat ng mga pangako mo sakin at mga matatamis mong salita sakin, ganon lang? I'm sorry lang? P*tang-ina! Nananahimik ako sa gilid, Pete! Ikaw itong pumasok sa buhay ko tapos ikaw pa ang may ganang umalis?! How could you!?! Anong karapatan mong saktan ako? Anong kasalanan ko sayo?! Sabihin mo sakin anong kasalanan ko!! Minahal naman kita a. Ginawa ko naman lahat para maiparamdam sayo kung gaano kita kamahal. Ano, kulang pa rin? Kulang ba?! Ha? Ang sakit-sakit mo namang mahalin! "

"Kaya nga palayain mo na ako! Masasaktan at masasaktan ka lang kung di mo ako palalayain."

"Why? "

---
"Sabihin mo sakin why?! Bakit ka makikipaghiwalay! Bakit madali na sa 'yong bitawan ang apat na taon! "

"Sabi ko na diba! I don't have the feeling anymore, I don't love you, anymore! Sapat na ba na dahilan iyan para bitawan mo na ako? Palayain mo na ako please lang para sa sarili mo na rin. Maawa ka naman. "

" Iyan ba talaga ang totoong dahilan Pete kaya ka makikipaghiwalay sakin? "

Hindi siya nakasagot. Napatango-tango nalang ako habang tinitignan siyang parang nahihirapan. Siguro ganon na siya ka hirap na mahalin ako.

  "S-sige,Pete ku-kung kalayaan a-ang gusto mo i will g-gave that to you. You know that I love you, so anything you'll ask for i will gave it to you even if it means tearing me apart."

Ngumiti ako sakanya kahit pilit gusto kung suportahan siya sa kung saan siya sasaya. If letting him go will make him happy, then ibibigay ko yun sakanya. Ganun naman dapat kapag mahal mo diba? Di bale nang ikaw ang masaktan basta maibigay mo lang ang hinihingi ng taong mahal mo.

"Thank you,Chiara and I'm sorry. I know someday, someone will cherish and love you more than i can. Thank you" Tumalikod na siya sa akin pero bago siya makalayo may binitawan muna akong salita.

"Peter, can you do me a favor? " napatigil siya sa paglalakad at napaharap sa akin. " Can we not see each other ever again,please? Kung makikita natin ang isa't-isa pwede bang magpanggap na lang tayo na di magkakilala? "

"S-sige. Yun lang ba? "

"Also, please don't come back to me ever again. Panindigan mo sana ang naging desisyon mong ito. Kasi hindi lang naman ikaw ang napapagod dito, ako rin tao lang rin ako napapagod at nasasagad. Kaya sana don't ever regret the decision you've made today kasi hindi kita pinakawalan para lang magsisi balang araw. "
   Nakita ko siyang parang natigilan at parang may sakit na gumuhit sa mukha nito pero baka guni-guni ko lang iyon. Ayoko nang dagdagan pa ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Ayoko nang umasa. Kaya tinalikuran ko na siya at iniwan doon. Kahit sa pagtalikod man lang ay sa akin kahit hindi naman ako ang nakipaghiwalay.

Ilang buwan na rin ang lumipas at hindi ko na nga nakikita si Peter dito sa Libertad. Hindi naman sa hinanap-hanap ko siya, ang sa akin lang di niya naman kailangang mag-effort at ipakita sa aking ayaw niya na talaga sa akin kasi tanggap ko naman na.  Ang sabi-sabi'y nagpunta na raw sa ibang bayan si Peter. Nabalitaan ko lang iyan sa mga marites sa amin, hindi ako nakikibalita sadyang dumarating lang talaga sa akin at saka wala akong alam kung saang bayan man siya naroroon. Wala na akong pakialam sa mga whereabouts niya. Mahal na mahal ko siya, oo, pero noon iyon nung hindi ko pa siya nakitang may kahalikang iba. Oo, kaya pala siya nakipaghiwalay ay dahil meron na siyang iba,nagkabalikan sila nung ex niya.