Nadat ik weer wakker was geworden 's ochtends besloot ik te kijken bij Lichtvoet of ik misschien al iets kon doen, maar in plaats daarvan riep ze iedereen bijeen en kwam Wolvenster tevoorschijn en die sprak: 'Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich hier onder de rots verzamelen!'
Vanuit verschillende richtingen kwamen katten tevoorschijn om te zien wat Wolvenster te melden had. Toen bijna iedereen er was en een plekje had gezocht zei Wolvenster 'We hebben Leliepoot hier officieel een proefperiode gegeven, en ik denk dat die wel voorbij is, we haan haar nu tot een echte leerling maken met mentor.' Verschillende katten begonnen met elkaar te fluisteren.
Het maakte me nogal zenuwachtig, was het erg dat ik nu echt leerling werd? Ik zocht steun en alsof Mistval ineens kon zien staarde ze me aan en schudde haar hoofd. Ik wist niet of ze het echt bewust deed maar ik was blij met het gebaar en ik liep naar voren zoals me verteld was.
Wolvenster sprak weer 'Het is tijd voor jou om een leerling te worden. Vanaf deze dag, totdat je je krijgersnaam hebt gekregen, word je genoemd bij de naam Leliepoot. Je mentor zal Loofvacht zijn. Ik hoop dat ze je alles zal leren wat ze weet.'
Toen wendde ze zicht tot Loofacht 'Loofvacht, jij bent klaar om een leerling te hebben. Je bent goed getraind door jouw eigen mentor, ik hoop dat je al diens vaardigheden door zal geven. Je zal de mentor zijn van Leliepoot, en ik ga ervan uit dat je alles wat je weet zal leren aan haar.
We begroetten elkaar en ik was blij te horen dat Loofvacht in mijn oor fluisterde 'Ik vind het erg leuk om je mentor te zijn, je bent erg leergierig, dat mag ik wel.' Samen liepen we terug en toen was het voorbij. Sommige katten kwamen aanlopen om me te feliciteren, waaronder Mistval, Grijspoot, Lichtvoet en Maanlicht.
Ik begon me echt met iedere dag nog meer thuis te voelen hier in het bos, ik hield van de ochtenden, de zonsondergangen, de sterren en planten. Vandaag zou ik ook mijn eerste grote vergadering mee gaan maken. Maar Loofvacht wilde eerst nog even met me op jacht, gewoon om even onder elkaar te zijn zonder alle andere katten.
Toen ik in stilte naast haar liep werd ik een beetje zenuwachtig, ik was nu wel gewend aan de naam Leliepoot maar nu had het een echte betekenis, en was ik officieel leerling. Ik moest echt vorderingen gaan maken nu, en als ik mijn best deed kon ik misschien al snel mijn krijgersnaam ontvangen. Mijn gedachtes werden onderbroken door Loofvacht.
'En wat vind je nu van het bos Leliepoot?' Ik keek om me heen en zag dat nieuwblad er aankwam, het was niet echt een zware geweest, wel koud, maar niet echt met veel sneeuw en ijs. Ik opende mijn mond om antwoord te geven maar toen hoorde ik ineens iets ritselen. Ik stond meteen stil, Loofvacht hoorde het ook en gebaarde dat ik de prooi, wat het dus ook was, moest gaan vangen.
Ik haalde adem maar ging toen in sluiphouding en ik kroop naar voren. Toen zag ik wat het was, een dikke kraai. Ik sloop naar voren, ging achter een boom en toen ik wilde gaan klaar zitten voor de vangst kraakte er ergens een baadje en schrok de kraai. Hij vloog op, ik zag het gebeuren en ik zette mijn klauwen razendsnel in de schors, trok mezelf omhoog en zette af voor twee milliseconden voelde het alsof ik vloog. Toen wist ik weer dat ik de kraai moest vangen, ik strekte mijn poten en klauwen en haalde uit.
Beet! Ik trok de vogel naar me toe en landde met de kraai in mijn poten, ik verloste het dier snel van zijn marteling en bedankte de sterrenclan voor de vangst. Loofvacht kwam op me aflopen en zei 'Wow, dat was een goede reflex. Ik had niet verwacht dat je die kraai nog zou vangen.'
Ik schudde mijn hoofd en lachte 'Ik ook niet, het was eigenlijk gewoon iets van binnenuit dat wist wat het moest doen om hem te vangen.' Toen liepen we door en vingen we nog twee mussen en een muis. Nadat ik die laatste muis had gevangen gingen we terug en legden we de prooi op de stapel. Loofvacht keek me aan en zei 'Pak maar iets hoor, je hebt het goed gedaan en straks moet je ook nog over het kamp waken, in stilte, dus je zult je energie nodig hebben.' Ik glimlachte dankbaar naar haar en nam de laatste muis.
Ik ging naar de open plek en zocht een rustig plekje voor mijn maaltijd. Terwijl ik at kwam Maanlicht aanlopen en kwam naast me zitten, ik was blij met het gezelschap, nadat ik klaar was met mijn muis, likte ik mijn mond af en vroeg 'Hoe was je dag Maanlicht?' Ze keek me aan en begon te vertellen over de patrouille van vandaag, haar gevangen duif en over de laatste nieuwtjes uit het kamp.
Ook kreeg ik dus bij die nieuwtjes te horen dat er dus weer een, misschien meerdere zwerfkatten waren gespot. Ze wist het niet zeker maar er was er dus zeker weten een. We praatten nog even maar toen de zon onderging moest ik helaas afscheid van haar nemen en ze wenste me succes bij het waken van vannacht. Ik hoefde nu nog niet te zwijgen maar het was wel stil totdat Valkveer kwam aanlopen.
'Hoi Leliepoot, zit je hier al voor de wacht van zometeen?' Ik stond op 'Ja inderdaad, moet jij ook?' Hij knikte 'Alleen het verschil is, jij moet stil zijn, dus dat word erg rustig. Oh en ik word vervangen, later deze nacht komt Vlamstorm.' Ik knikte, dacht even na en vroeg toen 'Vond jij het lastig om de hele nacht te zwijgen en te waken?' Valkveer lachte 'Maak je je zorgen dat het niet lukt? Het komt wel goed hoor, het klinkt eigenlijk wat lastiger dan het is dus maak je geen zorgen.' Ik keek haar dankbaar aan.
Toen de zon helemaal onder was gegaan moest ik stil zijn, dus ik keek naar de sterren. Daar moest dus de sterrenclan zijn, de katten die over ons waakten. Dat betekende dat er heel misschien ergens in deze of een andere hemel mijn familie moest zijn, dat gaf me een fijn gevoel, dat ook zij hier ergens konden zijn. Over me konden waken en met een beetje geluk waren ze trots op de poes die ik tot nu toe was geworden. Al zou ik ongetwijfeld nog veranderen want mijn leven was nog lang niet voorbij en ik was benieuwd wat er nog allemaal op me lag te wachten.
Kijk eens, zoals beloofd het tweede deel van deze week, ook wil ik even aangeven dat het weer plots kan veranderen van deel tot deel want ik wil het gaan synchroniseren met het weer, tempratuur en seizoen zelf zoals het hier is :)
Heb verder nog een hele fijne dag!!
Liefs van 🌸❤Palominabloem❤🌸
JE LEEST
Warrior Cats/ Een Hartewens
FanfictionDit is het eerste boek van : Verhalen uit de Lichtclan. Dit verhaal is gestopt, mochten jullie echt meer willen laat het weten en ik kijk wat ik kan gaan doen. Palominabloem