Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Düğün meselesini uzatmayacağım demiştim😃 Yani düğünümüz var 🥳
İyi Okumalar Dilerim♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18 Eylül 2021
Kendimi son zamanlarda bir romantik komedi filminin başrolünde gibi hissediyordum. Sanki her şey üst üste gelmişken arkadan hareketli ve eğlenceli bir şarkı açılmış, o şarkı bitene kadar her şey hallolmuş, oradan oraya koşturup, deniz manzaralı evin bahçesinde etrafında mavi sandalyelerin olduğu, beyaz masayı yemeklerle donatmışım gibi geliyordu. Birazdan şarkı bitecek ve filmin başında tanışıp, yıllardır tanıyormuşum gibi samimi olduğum kasabanın sakinleri gelecek gibi hissediyordum.
Ama ben Ege sahillerinde çekilen bir yaz filminde başrol değildim. Bütün her şey bir şarkıyla hallolacak gibi değildi. Ama zaman tam olarak arkadan bir şarkı açılmış gibi hızlı geçiyordu.
Ben hastaneden çıktıktan bir hafta sonra annem ve babam Bursa'ya dönmüştü. Bursaya döndükten sonra biz gidemeyeceğimiz için düğün salonu bakmaya başladılar. Neyse ki o çok zor olmamıştı, hem mekanın hem de tarihin bize uygun olanını bulmuştuk.
9 Ekimde düğünümüz vardı.
Baştan gerçekten şaka gibi gelse de oradan oraya koşturup buradan Bursaya da ki işleri bile halletmeye çalıştığım da işlerin gayet ciddi olduğunu anlamıştım.
Her şey zaten zordu bir de arada mesafeler vardı. Sık sık gidip gelebileceğimiz bir yer zaten değildi. Hem Ercüment'in hem de benim mesleğim ikide bir izin alabilecek gibi değildi. O yüzden her şeyi aynı anda idare etmemiz gerekiyordu.
Bursada ki işleri annemler hallederken biz görüntülü konuşarak, fotoğraf atarak falan yardım ediyorduk.
Bursada değiliz diye işimiz yokta değildi. Ortada iki ev vardı. Ama ne benim tuttuğum ev büyüktü ne Ercüment'in evi. O yüzden iki evden de vazgeçip başka bir ev ayarlamıştık. Bu evde lojmandaydı ama Ercüment'in evine göre çok daha büyüktü.
İş evi ayarlamak ile bitmemişti. Her şeyi sıfırdan almamıştık ama aldığımız bir çok şeyde olmuştu. Neyse ki ev işini ufak tefek bir kaç şey dışında halledebilmiştik.
En zoru gelinlik olmuştu. Buradan almam imkansızdı. Bursa'ya da gidememiştim. Annem, yengem, halamlar gelinlikciye gitmiş Sedefi de bedenlerimiz aynı olduğu için manken olarak kullanmışlardı. Tabii ki gelinliği böyle almamıştık. Ben aklıma bir kaç dükkan ve modeli yazmıştım. Bursaya gider gitmez halledecektik.
Onun dışında ayın yirmisinde yani iki gün sonra Bursa'ya gidecektim. Ercüment benden beş gün sonra gelecekti.
O kadar heyecanlıydım ki. Başlarda Ercüment ile evlenecek olmanın düşüncesi bile heyecanlandırıyorken şimdi gerçek olması çok tuhaf hissettiriyordu. Onca yorgunluğa, koşuşturmaya rağmen sanki ayaklarım havada gibi hissediyordum. Bulutların üzerinde yürüyormuş gibi bir histi.
