remember why you started.

Hoofdstuk 1

Hoodstuk 1

Zuchtend zet ik spotify op. Om de dag een beetje beter te maken.

Maandag, blèkgh. Ook altijd de slechtste dag van de week.

De muziek maakt het een beetje beter, dan kom ik aan op de plaats waar ik heb afgesproken met Hayley. Ja, van die gedachte word ik op zen minst een beetje blijer . Ze gaat weer 5000 ideetjes hebben over mijn feestje. Ik heb haar al gezegd dat ik geen groot feestje ik wil alleen gaan shoppen met Hayley, Jade, Liam en Lara. Als Lara wil komen. Lara is altijd verdrietig op onze verjaardag. We zijn namelijk tweelingzussen. En op onze verjaardag is onze moeder verdwenen.   

Gewoon poef weg voor altijd, nooit teruggekomen. Onze vader is er nog steeds niet over heen ook al is het 6 jaar geleden. Hij zorgde niet voor ons en lag alleen maar in zijn bed. Wij waren 9. Moesten zelf eten maken want papa was te moe. Toen kwam oma en veranderde alles. En nu is het leven zijn gewone gangetje aan het gaan.

Ondertussen sta ik al 5 minuten te wachten, Lara is vast al op school.

Toen ik begon te denken dat Hayley niet meer ging komen kwam ze aangepuft. 'Eindelijk, ik dacht al dat je dood was ofzo'.

'haha.' zegt ze.

'Overslapen?' vraag ik. 'yep, en nu moeten we racen naar school!' zegt ze gehaast.

'rustig hoor Hayley we hebben serieus nog 30 minuten!'

'Jaja ik wil gewoon op tijd zijn en de toets van latijn herhalen.'

Oh kak, daar heb ik niet voor gestudeerd. Ik vraag wel aan Hayley of ik bij haar mag afkijken.

'Lia...' 'Je hebt toch wel gestudeerd hè?'

'uhumm..' 'Serieus Lia?!'

Het is toch niet jouw probleem denk ik in mezelf.

'Mijn smoes is dat ik ziek was en niet heb kunnen leren.

'Zeer pro smoes hoor.' Zegt Hayley tegen me.

'Dankje ik weet het.'

Ondertussen is ze al aan het fietsen en ik moet de moeite van de wereld doen om haar bij te houden.