Deel 11

50 1 1
                                    

*Inkomend oproep van Jihane*

Ik kijk vol verbazing naar de telefoon en open dan voorzichtig de deur van de badkamer. 'Jihane' hangt net op dat moment op. Mijn broer ziet mijn geschokeerde gezicht en hij wordt wat bleekjes. Ik kijk hem aan met gespleten ogen. Ik druk zijn telefoon in zijn handen en loop dan zonder wat te zeggen langs hem heen mijn kamer in.

Waarom heeft hij mij niets verteld hierover? Ik dacht dat wij elkaar alles vertelden. Ik heb zelfs met hem over ZIJN vrienden gepraat. Verbergt hij dus meer voor me, of alleen dit?

Ik hoor geklop op de deur. Ik negeer het. Ik weet dat het Nabil is. Wat jammer dat ik geen slot op mijn deur heb. Op dit soort momenten wil ik gewoon mijn deur op slot hebben. Ik wil hem even niet spreken.

De deur wordt voorzichtig geopend. En zoals ik al raadde, het was Nabil. Ik neem een diepe zucht. "Romaissa.." begint hij. Ik onderbreek hem. "Nu even niet Nabil, ik weet dat je het me wil uitleggen, maar doe het maar straks niet nu." Zeg ik zonder op te kijken. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat hij mijn kamer verlaat. Ik heb meteen een schuldgevoel, maar jammer dan. Dit heeft hij wel verdiend. En dan komt er weer iets in  me op. Ik ren mijn kamer uit en ren de kamer van Nabil binnen. Hij is aan het bellen, maar ik negeer het en geef hem een dikke knuffel..

Spijt komt altijd achteraf.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu