Emanetim

26

Yine de merak ederseniz. Bir gülüşü güzel yapan. Uğruna dökülen gözyaşlarıdır...

Bölüm 26~

Hayata neden  geldiğimiz hakkında sürekli düşünüyordum. Bazılarının amaçları. Bazılarının planları. Bazılarının işleri. Bazılarının mutlu giden hayatı ailesi düzeni kuruluydu. Peki yaa benim ?Benim hayatım yoktu. Olmayan bir hayatta, yaşıyor denir miydi? Birine tutunmak, birine bağlanmak, İnsanların bağlandığı, sevdiği, kalbinde olan bir adam varken. Benim kalbim de aklım da birbirine giriyordu. Babamın verdiği güvensizliği tekrar gün yüzüne çıkıyordu.  Bir baba kızını sevmezse o kız kimsenin onu sevemeyeceğine inanırdı.
1 ay olmuştu.
Koskoca 1 ay
O adamın mahkemesi bugündü.
Derin düşüncelere dalmış gece de uyuyamıştım. Sabaha karşı uykum gelse bile. Aklımı kurcalayan şeyler varken uyumam imkansızdı.Yatağımdan kalkıp  lavaboya yürüdüm. Daha sonra dolaba yöneldim. Giyeceğim kıyafete bakmaya başlarken kapı çaldı.

" Gel ? "

İçeri giren Rana hanım , beni uyanmış görünce gülümsedi.

" Günaydın kızım "

" Günaydın " dedim. Kuru bir sesle.

"  Miral bey sizin uyanıp uyanmadığızı sormuştu. Ben de size bakmaya geldim " dedi Rana teyze.

" Miral nerede şuan da ? "

" Halletmesi gereken işleri varmış kızım. Erken çıktı. Ama siz hazırlanana kadar burada olacaktır"

" Tamam teşekkür ederim "

" Yardıma ihtiyacın olursa "

" Seslenirim Rana hanım "

Odadan kafa sallayıp çıktığında tekrar yalnız kaldım.
Siyah kumaş pantolonumu, üzerine kırmızı bol bir kıyafet geçirdiğimde saçlarımı açık bırakarak hafif bir ruj sürdüm. Uzun siyah kabanımı da elime aldığımda minik çantama telefonumu koyarak aşağıya indim. Aşağıya indiğimde miralin gelme ihtimalini tabiki düşünmüyordum.  Arkasından gelen kadınla gözlerim o tarafa odaklandı.

Kadın benim yanıma yaklaşarak konuşma ihtiyacı hissetmiş gibi elini uzattı.

" Günaydınlar. Ben avukat Leyla hekza "

Anlamazca mirala baktığımda o da bana bakıyordu. Söze girdiğimde pür dikkat onu dinliyordum.

" Mahkemede yardımcı olacak. Senin avukatın bundan böyle "

*
" Karar! "

"  Tarafların şikayetleri üzerine sanığın mühebbet hapis istemi ile yargılanmasına karar verilmiştir"

Herşeyin bittiği zamanlarda olurdu. Sadece inanmanız gerekirdi. Ben inanmamıştım. Herşeyin bir gün biteceğine.

Mahkeme salonundan çıkmıştık. Yanımda her zaman yanımda olan miral, en yakın arkadaşım liva, sevgilisicenk. ve onların yanında hem abim. Hem de ablam mina vardı..

" Bitti! " Livanın rahatlamış sesiyle ona döndüm.

Tebessüm ederek " bitti " diye mırıldandım. Arkadaşım benim için düğününü iptal etmişti. Herşeyin bittiği gün diye ant içti. Yarın isteme olacaktı.