Her Second Chance

Chance 10:

Kiss

Matilda's POV

Dumaan ang mga araw ko sa ospital...actually, ayoko na talagang umuwi dahil sigurado makikita ko doon ang batang version ni Prince. Hindi ko pa alam kung ano ang sasabihin ko. This was that time right? Yung time na nahulog ako sa hagdan after kong maglandi at sabihing crush ko siya.

well---wala din namang nangyari!
in the end sila pa rin,
in the end hindi pa rin ako,
in the end secretary niya lang ako.

Yes, I was beside him yet he was so distant. Near but distant.
because I was his Secretary and he's my boss.

Saya no?

Naalala ko pa noon, he did visit when I was hospitalized, I know pupunta siya ngayon! Ma di-discharge na kasi ako ngayong hapon. But then I remembered that time he was looking everywhere but not at me--as if he's afraid, like I wasn't there at all. we're back being like strangers.

*sigh*

ano pa ba dapat kong gawin?
ilang beses ko pa ba dapat iuntog ang ulo ko para lang magustuhan niya din ako? Paano ko mababago ang puso niya? Paano ko mapapaharap yung Evil Prince na yun sa gawi ko? I thought the younger Prince was easy to seduce than his current broken self. Pero bakit ganun? lagi na lang ang ending sila pa rin? Ano bang mahika ang pwede kong gawin? was being here make difference?

Iyan ang mga bagay na nasa utak ko habang naka higa ako nang biglang pumasok sa silid si Inay at nakita ko yung ngiti niya na naaalala ko pa.

He's here.

Dahan-dahan siyang pumasok sa pintuan at isinara iyon then walked silently near my bed but he was looking at his neat white shoes, nakatungo lamang ito.

" Hey, y-you know..I "
he mutter then scratches his nape looking shy? guilty? Now that I look at him he look so distress like he did something wrong. Pero...hello? ako kaya yung nahulog at nadulas na parang engot sa hagdan. I didn't notice before because maybe my old self was too shy and nervous/excited that he visited me. Napaka ko talaga. Why, Me? All I can remember that day was Prince nice and neat hair? Ah, baka sa ulo niya lang ako nakatitig dahil nahihiya ako  sa kaniya. I was too shy to say anything too. Hay--- naalala ko na.

" Hey- "
awkward na tawag ko sa kaniya. Alangan namang napasulyap siya saakin. Nagkatitigan kami ng mga 3 seconds bago kami nag-iwas pareho ng titig. A-ano yun? ba-bakit cute pa rin siya sa mga mata ko? Grabe iba talaga ang karisma ng Evil Prince na'to. Pati yung puso ng isang trenta anyos na babae eh kaya niya pa ring i-seduce sa loob ng 3 seconds. Gosh, patawarin nawa ako.

" Ano- hindi mo kasalanan..."
sabi ko sabay titig dun sa kumot na nakapatong sa mga paa ko dahil naka upo ako sa kama. Na-pilay kasi yung kaliwa kong paa nung nag tumbling ako dun sa pesteng hagdan.

" H-huh? "
Parang nagulat na sabi niya. Napahinto ako at nag-isip nang sasabihin. Malay mo may effect na 'to sa future. Sana nga-

" Alam ko, sinisisi mo ang sarili mo...pero ako naman talaga yung e-engot na nahulog mag-isa dun eh. Wag ka mag-alala 'di naman masyado malala yung nagyari napilayan lang. " Sabi ko sabay tingin sa mukha niya. Napakurap siya at syempre nagtitigan na naman kami. This time we didn't both avoid our gaze, until he--

" buti alam mo. "

- ____- '

he said and laughed.

"pfft* buti alam mong engot ka? "

bwisit na bata to!
dapat pala hindi na lang ako nag salita! akala ko pa naman masyado niyang sinisi yung sarili niya sa nangyari to the point na hinihimatay na siya kapag nakakakita siya ng dugo. Akala ko dahil sa pagka hulog ko yun. Akala ko lang pala. -___-

" Tss, eh sa nadulas ako e! "

" tatanga-tanga ka kasi. "

" a' ganon? accident happens. "

" idiots often say that. "

" grr!! hindi ako tanga! ikaw kaya! "

" No. I'm handsome. "

" Ha? Baka. Hindi kaya! "

" e' bakit crush mo ako? "

" a-ano? "

" stop acting like you don't. Sabi mo bago ka nahulog sa hagdan crush mo parin ako. "

"..."

" see, silence means YES. "

" this kid--"

" ikaw ang isip bata dito. Tanga pa. "

Nagtagis ang mga bagang ko sa inis. Hindi talaga ako manalo-nalo sa asaran at bakit napipikon ako sa tuwing nakikita ko yang nakakaloko na smirk niya. But deep inside--I was glad...
even just a little,
even if we become just friends- like this,
I want to laugh beside him,
smile whenever he smiles, be with him.

siguro nga, hanggang dito na lang kami-

siguro nga hanggang dito na lang talaga ako.

I was looking at him for too long I think while smiling faintly while he laughs like a cheeky brat, he notice and stopped smiling napahinto din ako. I was caught off guard--

when this brat grabbed my collar like a gangster and--

*chuu*

He--

he-

kissed me?

kiss.

He fcking KISS ME?!!!

Napatulala ako kahit nung hiniwalay na niya yung lips niya sa mga labi ko.

" get well soon. "
I heard him...

Oh-EM-GEE-

what just happened?!!!!

To be Continued...

A/N: Sorry sa slow update. I prioritize Love Rules. But be updated dahil siguradong mag a-update pa rin ako kahit matagal.