Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Yakında sizlerle çok güzel bir şey paylaşacağım. Ben çok heyecanlıyım, umarım paylaşınca siz de beğenirsiniz 🥳❤️
İyi Okumalar Dilerim♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 Hafta Sonra
Evleneli tam 1 hafta olmuştu. Gerçekten zaman nasıl bu kadar hızlı geçebilirdi hayret ediyordum. Hazırlıkları için günlerce uğraşmıştık ama sanki bir kaç dakika da bitip gitmişti...
Balayından iki gün erken gelmek zorunda kalmıştık çünkü Ercüment'in işi çıkmıştı. Yani bu gün gelecekken dünden önce ki gün gelmiştik. Aslında pekte bir değişiklik olmamıştı. Hatta benim içinde iyi olmuştu çünkü gelir gelmez işe gidecekken böyle evi düzenlemeye, eksiklerini halletmeye zamanım olmuştu.
Telefonumun çaldığını duyunca mutfaktan oturma odası kısmına geçtim. Mutfak ve oturma odası birleşikti. Bir de salon oda ve boş bir oda daha vardı. Boş olan odada şimdilik ıvır zıvır bir sürü şey vardı. Salon odanın da buradan pek bir farkı yoktu. Sadece daha büyüktü.
Telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Efendim anne?"
"Kızım, nasılsın?"
"İyiyim anne siz nasılsınız?"
"İyiyiz bizde. Ercüment nasıl?"
"İyi." Dedim. "İşte."
"Sen ne zaman başlayacaksın işe?" Diye sordu.
"Yarın."
"İyi bakalım. Sesini duyayım diye aramıştım, konuşuruz yine."
Telefonu kapattıktan sonra tekrardan mutfağa geçecekken bu sefer de zil çaldı. Kaşlarımı çattım. Ercüment bu saatte eve gelmezdi, başka birini de beklemiyordum. O zaman kim gelmişti?
Telefonu koltuğa bırakıp kapıya gittim ve açtım.
Karşımda gördüğüm kişiyle şok olmuştum. Ağzımı şaşkınlıkla aralandı. Hiç görmeyi beklemediğim biri hatta aklımın ucundan bile geçmeyen biri gelmişti. Hiç beklemediğim için oldukça çok şaşırmıştım.
Gelmeden önce haber vermesi gerekmez miydi? Haber verse gelecek olmasına yine şaşırırdım ama bu kadar şok olmazdım. En azından hazırlıklı olurdum.
Ama nasıl haber versin en son ne zaman konuşmuştul ki? Aylar önce.
O da benim gibi hiç bir şey söylemeden bana bakarken en sonunda kendime geldim.
"Murat!" Diye bağırdım şaşkınlıkla.
Tepkim ona komik gelmiş olacak ki güldü. "Bir an tanıyamadın sandım doktor."
