Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eve geldikten sonra hemen üzerimi değiştirdim. Mutfağa girip dolabı açtığım sırada Ercüment yanıma geldi. "Sen dokunmuyorsun." Deyip ellerimi tuttu ve dolaptan uzaklaştırdı.
"Gidiyorsun oturuyorsun bende yemekleri hallediyorum."
"Neden?"
"Çünkü neden olmasın?" Deyince güldüm.
"Birlikte hemen hazırlarız işte." Dedim.
"Bak bu gün uzun bir aradan sonra işe gittin yorulmuşsundur, hadi git dinlen ben halledeceğim."
"Bende yardım edeyim ne olacak?"
"Leyla!" Diye itiraz etti. "Kocan sana yemek hazırlamak istemiş git otur hadi."
"İtiraf et yemeklerimi sevmediğin için mi böyle yapıyorsun?"
Sorduğum soruya kahkaha attı. "Tüh bak hemen anladın. Hadi güzelim hadi birtanem."
Ercüment beni zorla mutfaktan çıkartıp koltuğa oturttu. Ben otururken o da yemekleri hazırlamıştı.
"Hep böyle yaparsan alışırım ama." Dedim masaya otururken.
"Ne zaman istersen."
Birlikte yemek yerken Ercüment'in telefonu çaldı. Kısaca konuşup kapattıktan sonra bana döndü.
"Dur tahmin edeyim." Dedim konuşacağı sırada. "Görev haberi geldi ve gitmen gerekiyor."
Birlikte kapıya gelince bana dönüp öptü. "Allah'a emanet ol."
"Sende Allah'a emant ol. Bana haber vermeyi unutma."
"Bana ulaşamazsan Mehmet'i ara."
"Tamam."
Ercüment gittikten sonra odaya geri döndüm. Hazırlanmış masayı ve yarım kalan yemekleri görünce yüzüm düştü. Tamam kabul moralim bozulmuştu hatta çok bozulmuştu. Oflayarak masaya oturdum. Tabağımda ki yemeği yemeye devam ettim.
Sanırım Ercüment'in yemek yapmasına alışmalıydım. Çünkü benden çok daha iyi yemek yapıyordu. Sebebi uzun zamandır yalnız yaşıyor olması olabilirdi.
Yemeğim bittikten sonra kalkıp masayı topladım. Mutfakta işim bitince kendime bitki çayı yapıp koltuğa oturdum. Telefonumu alıp annemleri görüntülü aradım.
