Montairre Series 1: That Bitch Is Mine [COMPLETED]

Chapter 14

Chapter 14

"W-what are you guys doing here?" Utal na sabi ko habang nakaupo parin at kinakausap ang tatlong lalaking nasa baba.

"Oh. May inasikaso lang si Keifer sa school niyo at nagpasama siya sa amin. Pero tapos na rin naman." Paliwanag ni Aizan.

"And may we ask if you guys are busy at the moment? Kakain kami ng street foods baka gusto niyo sumama." Aya ni Lury. This guy is just too fast. Walang pag-aalinlangan. Parang itong si Clementine lang.

"Ah...s-s susunod nalang siguro kami, Lury. May gagawin pa kas—"

"That's actually a great idea! Plano rin sana namin pumunta ngayon e. Sama kami!"

Napakunot ang noo ko at masamang tinignan si Clemy. At ang bruha, tinaasan lang ako ng kilay. Napunta bigla ang tingin ko kay Vien. She looked pale habang inililihis ang tingin sa kung saan.

"Great! Let's go then. Huwag kayong matatakot sa amin ha? We're all gentlemen here."

Napahagikhik lang si Clemy habang tumatayo na at nakasukbit na rin ang bag sa balikat. This girl is just so malandi! Both Vien and I looked at each other. "Hindi kami sasama ni Vien."

Pinandilatan kami ni Clemy, "Huwag kayong KJ, ano ba? You have something to explain to us Shan, bumawi ka." Wala na akong nagawa pa kung hindi ang tumayo at bumaba. Ganoon din si Vien na mas lalo pang namutla.

At tila pinaglalaruan talaga ako ng tadhana, dahil hindi pa ako tuluyang nakababa, malas na nasagi ko ang bakal na nasa kinatatayuan ko dahilan upang mawalan ako ng balanse.

I closed my eyes. Handa na akong maramdaman ang sakit na ibibigay sa akin ng sahig but seconds after, I felt no pain. I felt an arms catched me instead. Marahas na iminulat ko ang  mga mata ko at tumingala.

And I regret doing that. Because what I saw made my heart beats faster. Keifer's damn handsome face welcomed my vision and the most insane thing is that he's an inch near to me. Napalunok ako habang nilalanghap ko na namang muli ang abukado niyang amoy.

Nakahawak ang isang braso niya sa baywang ko habang ang isa naman ay sa likuran ng balikat ko.

"Ang bigat mo, bitchy-baby..."

Para akong tinakasan ng dugo sa sinabi niya at dali-dali akong lumayo sa kaniya. Tila bulong lamang iyon ngunit maaaring marinig iyon ng mga kasama ko. I faked a cough, "You drooled." Wala akong ibang nasabi.

He did his habit again. Raising his right eyebrow. "Ikaw yata 'yun."

"How can I possibly drool if I'm slightly reclining?"

"But I saw it."

"No you didn't. Dahil hindi naman ako naglaway." Inis na sabi ko.

"You probably did."

"I said I did not!" Napalakas na ang boses ko sa inis.

Luckily Clemy hemmed to stop us, "Laway lang ba pag-aawayan niyo? Tang-ina ina umayos ka ha? Para kayong bagong kasal na nag-aaway. Kanina sweet tapos ngayon naman parang aso't pusa. Ano bang meron sa inyong dalawa?"

"W-wala!"

"Bakit parang defensive ka, 'te?"

Umirap lang ako. "Aalis pa ba tayo o hindi?"

"Let's go!" Tili niya. Napailing nalang kaming pareho ni Vien. "May sasakyan kayo, boys?"

"Yep! I brought mine and it's at the parking lot. Kasya tayong apat doon I promise." Sabi ni Lury.

I felt confused. "Apat? Can't you see we're all six? Saan sasakay ang dalawa?"

"Keifer brought his car too. Someone have to be with him."