Yaz Okuluna Yolculuk

5.BÖLÜM

Beynimden akarsular boşalıyordu hepimiz çok şaşkındık bu hiç beklemediğimiz biriydi...

Bölüm:5
Yaklaşık bir buçuk saat geçmişti.Telefonumun bağlantısı kesildiği için Alya'ya yazamıyordum.
O yine bağırmaya başladı
"Size bunun hesabını ödeteceğim hepiniz öleceksiniz!"

KEREM:
Bana bakın Elif Hocam bakın şuan size hocam diyorsam saygımdandır artık kesin sesinizi yoksa ben keseceğim!

Evet o kadın Elif Hoca'ydı onu çok seviyordum fizik öğretmenimizi nasıl bu kadar kötü çıkabilirdi başından beri rol yapıyordu.Kalbim çok kırılmıştı ona karşı artık sevgi yerine öfke hissediyordum.

ELİF:
Sen benim adımın Elif olduğunumu zannediyorsun aptal şey başından beri rol yaptığımı hala anlayamadın mı?

TÜLİN:
Senden iğreniyorum ne pislik bir kadınsın acaba gerçekten kadın mısın?

ELİF:
Yok uzaylıyım hepiniz aptalsınız.

LEVENT:
Yeter be hakaret edip durma sıkıldım senden,şurdan kurtulalım kim kime nasıl hesap verecek göreceksin x4!

ELİF:
Sen b-benim adımı nerden biliyorsun be!

LEVENT:
Unuttun mu?
Ben bir polisim hemde özel eğitimli bir polisim diğer çocuklarında kurtarıp icabına bakacağım senin.

Levent abi çok sakindi.Ama sanki bir şey planlıyormuş gibiydi.
Burak kulağıma eğilip
"Bence Levent'te bir polis değil ajan baksana bir polisin bizi bulması imkansız şu durumda"dedi.

Aslında haklıydı eğer polis olsaydı ekipler ile burada olurdu ama öyle bir şey yoktu.Bencede Levent abi bir ajandı ama emin değildim.
Levent abi x4'ü bayılttı.
Ben whatsappı açmaya çalışıyordum ama ne yazık ki sinyal yoktu.

Ben kalkıp Lex'i aramaya başlamıştım ormanda bulduğumuz köpeğin adını Lex koyduk.

BEN:
Koltukların arkasınada baktım orada da yok!

KEREM:
Nerde bu köpek ya otobüsteyiz bir yere kaçamaz ki!

TÜLİN:
Bence biz x4 ve Levent abiye bakarken kaçtı zaten kapı açıktı.

BURAK:
Olabilir ama neden kaçsın ki?

TÜLİN:
Bilmiyorum ama öyle görünüyor.

KEREM:
Neyse tamam boşverin Lex'i,nasıl diğerlerini kurtaracağız ona bakalım.

TÜLİN:
Off inşallah kurtarırız.

BEN:
Ben biraz uyuyacağım.

Aslında uykum yoktu ama Lex'in kaçmasına Buse ve Arda'nın olmamasına benim bu ortamda bulunduğuma hepsi çok sinirimi bozuyordu bir şekilde buradan çıkıp Buse'yi bulmam lazımdı o benim küçüklükten beri en yakın arkadaşımdı biz 6 yaşından beri arkadaşız ve şuan 15 yaşındayız onu çok seviyorum inşallah ona bir şey yapmazlar.

Yavaş yavaş gözümden yaş süzüldüğünü hissettim kendimi durdurmaya çalışıyordum ama engel olamıyordum en iyisi uyumaktı ve yavaş yavaş gözlerim kapandı ve ben kendimi uykuya teslim ettim.

"Ha ha ha aptallar pişman olacaksınız demiştim!"
Bir anda birinin böyle söylediğini duydum ve gözümü açtım x4 benimle konuşuyordu ama otobüste kimse yoktu kapıda açıktı ona iğrenerek bakıp aşağı indim ve yerde yatan Tülin'i gördüm sanırım kafasını çarpmıştı çünkü kafası kanıyordu onu öyle görünce kanım dondu onu otobüse doğru sürükledim ve zar zor koltuğa ottuturdum nolmuştu böyle diğerleri nerdeydi!!!!
Ne yapacağımı bilmiyordum o sırada Tülin "D-diğerleri b-bizi far et-tti Burak'ı aldılar K-kerem ve Levent a-abi az ilerdeki büyük otobüsün orada saklanıyorlar beni burda bırak ve g-gitt!!!"
Dedi onu burada tek bırakamazdım
BEN:
Tülin hayır seni burada bırakamam!

TÜLİN:
Eğer öleceksem şimdi ölürüm Alin bana yardım edemezsin şimdi acele et ve diğerlerini bul!!

BEN:
Tülin hay-

TÜLİN:
Alin sana git dedim lütfen acele edersen belki bende kurtulurum koşşş!

Kafamı sallayıp koşarak otobüsten indim ve daha fazla hızlandım ağlıyordum çünkü Tülin'i o halde görmeyi hiç istemezdim inşallah biz gelene kadar yaşayabilirdi.

Silah sesi duyunca yavaşladım ve Kerem'i gördüm büyük bir çalılığın arkasında saklanıyordu hemen onun yanına koştum.

BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK ARKADAŞLAR

UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR
(Bu bölüm biraz kısa oldu malesef)

6.BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ💗