Hızlıca kaçıyordum. Üstündekiler herkesin bana bakmasını salıyordu . Sonunda yine aynı şey olmuştu. Rezil olmuştum. Ama yönetmenimiz bana herkes gülerken o orda oturup "merak etme sen daha yenisin eskiden onlarda senin gibiydi " dedi . Daha benim ne kadar sabırsız olduğumu bilmiyordu. 1 hafta bile olmamıştı, kendimi göstermeden yine kaçıcağımı bildikleri için gülüyorlardı belkide . Birden durdum ve arkama baktım ne kadar çok şey kaçırdığımı şimdi anlıyorum. O anda kendime geldim , ne yapıyordum ben düşündüm ve o günden sonra kaçmadım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kanat sesleri
Teen Fictionkalbinin içindeki sesi her zaman takip edersen seni doğru yola götürür.
