'Asjeblieft God. Asjeblieft.' Mompelt Lana. Ze zit met haar vingers gekruist op het puntje van haar vliegtuigstoel. 3 weken geleden had haar moeder ineens besloten om met heel de familie langs mama's kant op vakantie te gaan naar de Canarische eilanden. Lana heeft vliegangst dus wilde ze liever gewoon naar Nederland gaan ofzo. Maar nee, haar moeder moest en zal naar de Canarische eilanden gaan. 'Lieverd, hoe vaak moet ik het je nog zeggen. Er gebeurt niets!' Haar vader, die naast haar zit, pakt haar hand en knijpt er even zacht in. Hij heeft zoals altijd warme handen. 'Lana, wil je een kauwgompje ?' Vraagt haar oma terwijl ze een pakje kauwgom voor de neus van Lana houdt. Lana kijkt verbaasd naar haar oma. 'Je oren kunnen nog wel is pijn doen bij het landen of opstijgen in het vliegtuig.' Legt haar oma uit. Lana zucht. Ook dat nog! Ze pakt een kauwgompje en stopt die in haar mond. 'Goed kauwen!' Lana zucht nog is. Dan begint het vliegtuig te rijden. Haar vader knijpt nog even in haar hand. Het komt heus goed, wil hij daarmee zeggen. Lana durft niet door het raampje te kijken. 'Kijk is wat een grote bel ik kan blazen!' Roept haar nichtje Sofia door heel het vliegtuig heen. Ineens merkt Lana dat het vliegtuig van de grond is. Ze leven nog!
