I love the wrong person (Severus Snape fanficfion)

6.Ongeluk

Het is een paar weken verder. De band tussen Lauren en ik is sterker geworden dan voorheen. Bijna alles doen we samen. Van huiswerk maken tot oefenen met zwerkbal.

"Nou vertel" begint Hermoine als de haar boek dicht doet. We zitten in de bibliotheek ons huiswerk te maken.

"Wat moet ik vertellen dan?"

"Dat weet je best! Weet je nog in de eerste week? Dat ik je betrapte op het kijken naar professor Sneep?" Gaat Hermoine verder.

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Mijn gedachten ratelen maar door. Kan ik Hermoine vertrouwen? Gaat ze me niet uitlachen? Dan neem ik een besluit.

"Nou euh-hm ja dat klopt..." zeg ik kijkend naar onder, bang voor haar reactie.

"Je bent verliefd hè?! Vraagt ze blij.

"Nou verliefd kun je het ook weer niet noemen..." probeer ik er onderuit te komen. "Eerder geïnteresseerd"

"Volgens mij weet jij heel goed dat dát niet zo is Robin" Zegt ze lachend. En ik geef toe. Ik ben inderdaad verliefd op mijn professor...

"Kom" En Hermoine komt op me af met haar armen om me een knuffel te geven. Ik geef haar een knuffel. Ik laat een traantje gaan. Blij om de reden dat iemand het weet die er geen moeite mee heeft dat ik op een professor verliefd ben. Nu ik het zo bedenk, klinkt het heel fout. Het is ook zo, maar ik kan het niet stoppen...

"He het is best oké! Maak je niet druk" moedigt Hermoine me aan. "Het is niet oké, het mag niet eens. En Sneep kan en heeft geen interesse in mij hebben" mopper ik. "Nu moet je niet zo beginnen. Je kan er toch niks aan doen. Het is eenmaal zo" Moedigt Hermoine me nog een keer.

"Jij weet niet hoe het is" mopper ik terug. "Doe nou niet zo, daar ga je niet op vooruit" zegt ze. Ik laat het bij zitten.

De tijd is snel gegaan. Het is bijna tijd om avond te eten, dus we pakken snel onze spullen bij elkaar en we gaan richting de Grote Zaal. Daar zit Lauren al met Harry te praten, als wij bij hun gaan zitten. "Waar waren we over aan het praten?" vraag ik dan aan ze. "

"Over het Yule ball, die is over een week hier in de Grote Zaal." antwoord Lauren dan. "Dus wanneer gaan we naar Hogsmeade?"

Ik word meteen enthousiast! "Misschien kunnen we morgen gaan? Dan is het zondag en hebben we niks te doen!"

"Ja ik heb morgenochtend wel training, maar in de middag kunnen we wel gaan! En dan kunnen we meteen daar iets eten" Zegt Lauren dan. Lauren zit in het zwerkbal team van Griffindor. Ze is een van de jagers dus ze moet wel veel trainen. Daarbij is ze veel beter dan mij en ik had niet veel zin om daar zo veel moeite voor te doen. Als we thuis zijn, dus bij de Weasleys, spelen we vaak partijtje omdat daar bijna heel de familie zwerkbal echt leuk vind om te doen. Daarom kan ik het ook.

"Maar is het Yule Ball op de zaterdag of zondag?" vraagt Hermoine dan. "Zondag avond" reageert Harry dan die de hele tijd heeft zitten luisteren.

Dan komt plots het eten en iedereen begint aan te vallen.

Bijna iedereen is klaar met eten als we Lauren, Harry en de Weasley tweeling op zien staan. Ze moeten zich voorbereiden op de wedstrijd tegen Hufflepuf. Hermoine en ik blijven nog even zitten en kletsen over Snape.

"Wat vind je dan zo leuk aan Snape?" "Sssttt!!!" reageer ik meteen als ze zijn naam uit spreekt. "Niet zo hard! Anders hoort iemand het dadelijk!" Ik ben even aan het denken hoe we hem kunnen noemen, zonder het opvallend te maken. Daarom stel ik het voor aan Hermoine, zodat zij mee kan denken.

"Uhmm... misschien vleermuis?" "Nee die gebruikte Harry aan het begin van het jaar al, dan weten ze meteen over wie we het hebben." Ik denk verder. "Black man" "Nee..." "Batman" "Hahaha die is goed!" "Of mysterie man" "Nee Batman vind ik leuker..." zegt ik bedenkelijk.

"Ja mee eens. Kom dan lopen we alvast naar het veld voor de wedstrijd" We staan op en lopen met een hele boel andere mensen mee naar het zwerkbalveld.

We nemen plaats op de banken bij onze afdeling. Ginny zit er ook al dus we gaan bij haar zitten. "Deze moeten we echt winnen!" Begint Ginny dan. "Ja want dan moeten we alleen nog winnen tegen Slyterin en dan hebben we dit seizoen gewonnen!" Reageer ik enthousiast.

"Sssst ze beginnen!" Roept iemand uit het publiek. We moeten alle 3 lachen. Dan focussen we ons op de wedstrijd.

"Claver krijgt de bal van onze wachter en ontwijkt de beuker van Hufflepuf. Ze komt steeds dichterbij de doelpalen. Het word gevaarlijk voor de wachter van Hufflepuf. En...! Ze speelt met haar teamgenoot over om verwarring te maken. Wat gooien ze snel! Het is bijna niet te zien! Claver heeft de... én ze scoort! Het staat nu 80-10 voor Griffindor!" Horen we de commentator zeggen. Iedereen van Griffindor juicht.
Zelfs professor McGonagall gaat haar dak en dat is leuk om te zien.

Ik moet er nog steeds aan wennen dat mijn naam steeds word geroepen wanneer Griffindor speelt. Door Lauren hebben ze het de hele tijd over ons allebei en dat is toch een beetje vreemd.

De wedstrijd is al een half uur bezig. Het staat ondertussen al 180-50 voor ons.

Dan ziet Harry de Snaai en gaat er achteraan. Ondertussen maakt Lauren en Katja Bell meer goals. En Hufflepuf krijgt ook kansen om te scoren.

Dan hoort iedereen een schreeuw... snel sta ik op. Lauren valt naar beneden van haar bezem en komt met een plof neer... "Nee!" En zou snel als ik kan ren ik naar beneden naar het veld. Achter mij rent professor McGonagall en mijn 2 vriendinnen achter me aan.

Wanneer ik beneden kom staat madame Hoogh er ook al.

"Ze is nog bij bewustzijn" zegt madame Hoogh tegen mij wanneer ik bij Lauren kniel. "Ze is niet van heel hoog gevallen gelukkig dus het zou niks meer dan iets gebroken hebben kunnen zijn" Gaat ze verder.

"Niks meer!? Ben jij niet goed in je hoofd! Ze is wel van zeker 10 meter naar beneden gevallen!" Kraam ik uit naar haar.

Professor McGonagall legt een hand op mijn schouder en trekt me terug. "Rustig aan mevrouw Claver! Het komt allemaal goed. Poppy zal er naar kijken" zegt ze dan als in haar aan kijk.

Ik laat een zucht horen als we de brancard aan zien komen. "Werd tijd!" Roep ik dan boos naar ze. Dan word ik weer naar achter getrokken. Alweer door professor MgGonagall. "Laat het rusten!" Zegt ze boos tegen mij. "Alles komt goed!" "Dat is te hopen ja!"

"Kom kom... een beetje vertrouwen mag ook wel mevrouw Claverr..." hoor ik dan plots een zware stem achter me. Boos draai ik me om met het idee dat iemand er weer mee bemoeid. Dan kijk ik in de ogen van professor Snape en opeens kijk ik niet boos meer.

"Minevra u kunt zich focussen op de andere mevrouw Claver, ik regel dit wel" zegt Snape richting McGonagall.

Dan draait hij zich om naar mij. "Volgt u mij maar"

"Nee! Ik wil bij Lauren blijven!" Ga ik er tegen in. Maar Snape pakt me bij de arm en trekt mij met zich mee. "Nee u moet eerst kalmeren..." daarna zeggen we niks meer tot aan de kerkers.

"U had zich ook anders kunnen gedragen miss Claver..." begint Snape. "Ja had gekund" mompel ik. "Wat zei u?" Zei Snape terwijl hij dichter bij me komt met zijn hoofd.

"Dat het gekund had!" Roep ik nu naar hem. Ik weet niet wat ik heb... de adrenaline van het ongeluk en de spanning die nu zich in mij bevindt, maakt dat ik niet weet hoe ik moet reageren.

"Je moet eens meer op je worden letten! En zeker hoe je praat tegen een professor of oudere persoon!" Sist hij naar mij. En hij komt nog iets dichter bij me staan. "Begrepen?" "J-jaa professor... " En hij gaat een beetje met zijn hoofd omhoog om op mijn reactie te reageren. Hij kijkt in me ogen aan. Onze hoofden komen dicht bij elkaar. Hij kijkt me nog steeds streng aan.

En..