Benim adım Eve Daugher.
Soy adımın "kız çocuk" olması benim suçum değil elbette.
Neyse bunları çabuk geçmek istiyorum. New York Time gazetesinde gazeteciyim. Ciriminal ve suç vakalarıyla uğraşmak benim işim. 2kişi çalışıyoruz. Rakimim MEL. Kendini bilmiş, beni ezmeye çalışan burnu uçak olmuş bi kız.
Gazete binasına gitmek için evden çıktım. Kahvaltı yapmadığım için yoldan kahve ve donat aldım.
Taksinin ücretini ödedikten sonra direkman gazete binasına girdim. Asansöre binerken mecburen herkese el salladım.(işimde çok hırslıyım. Bu yüzden burdakilerin hepsi bana potansiyel olarak bi rakip. Onlarla konuşmak ve görüşmek istemezdim. Bu yüzden yanlızım)
Asansörden 5. Kat suçlular katına tıkladım. En sonunda kendimi huzur bulduğum zamanımın çoğunu burada geçirdiğim ofisimdeydim. Burda bile uyuyabilirdim. Ama böyle bi şansım yoktu.
Daha sonra Mel'i gördüm. Dekolteli kısacık bi elbise giyinmiş. Çok sexsi gözüküyordu. Tanrım Mel'i yaratırken ben kahve kuyruğunda bekliyordum sanırım. Ben ise pantolandan başka bişey giyinmem. Pantolanlar benim kurtarıcım.
Mel ofisime doğru yaklaşıyordu. Gelmesene piç diyemezdim elbette.
"müdür bizi çağırıyor"dedi asi bir tavırla.( rakibim olduğundan haberi yoktu tabi )
Müdürün kapısına gittiğimde cici kız Mel beni görünce kapıyı tıklattı.
Müdürümüz selam bile vermeden lafa başladı
------------
