Hayallerim Kadar Büyük

HKB_4

Merhaba arkadaşlar, Aşırı geç yüklediğimi farkındayım. Üniversite hazırlığım o yüzden geciktiriyorum. Kusura bakmayın. İyi okumalar :)

  Bugün gerçekten yorucuydu. Artık düzgün davranmaya ihtiyacım vardı. Normale dönmeliydim. Denizi bir daha hiç görmedim. Şuradan bir taksi çağırsam iyi olacak. Kapıdan dışarı çıktığım an Denizi orda oturmuş gördüm. Beni görünce kalktı yanıma geldi. “Neredesin sen Ela. Senin dersin yarım saat önce bitti. Gittin sanmaya başlamıştım.” Dedi.

  “Keşke hemen sanmış olup gitseydin.” dedim sertçe. “Asla gitmezdim. En kötü arardım” dedi ve gülümsedi.

  “Hadi arabaya” dedi ve önden yürümeye başladı.

  Ona hayır demem gerekmez miydi? Bu kararsızlıktan ve mutsuzluktan kurtulmamın tek yolu kalbimi dinlemekti. Zaten onu yapmıyor muydum? Ne kadar uzaklaşmaya çalışırken de ona daha da yaklaşmaya çalışmıyor muydum? Aslında ona sormak istediklerim vardı. Neden şimdi diye. Neden 5 yıl gelmeyip şimdi geldin diye. Kesin bir nedeni olmalıydı. Yolculuk boyunca bunları düşünürken dışarı bakıyordum.

  O kadar dalmışım ki kolumu tuttuğu an irkildim ve gözlerine baktım. Aslında çok kısa bir bakışmaydı ama bana o kadar uzun ve derin geldi ki…

  Gözlerimle ona her şeyi anlattım. Her şeyi ama her şeyi… Ne yazık ki anlayamadı. Ama bu boş bir bakışma değildi. Hem de hiç değildi…

  Kendime geldiğimde  

 “Yarın sabah aynı saatte kapıdayım. İtiraz yok” dedi.

  Bende şaşırtıcı bir şekilde “Tamam yarın görüşürüz Deniz” dedim. Kabullenmeme şaşırdığı her halinden belliydi.

  En beğendiğim gülümsemesiyle “Görüşürüz” dedi ve de gitti.

  O gülümseme için her gün aynı şeyi söylemeye razıydım. Gülümseyerek eve girdim. Okuldakinin aksine o gülümseme sanki bana güç veriyordu. Artık kafamı yormamaya karar verdim.

  Arkadaş olmayı reddetmeye devam edeceğim. Çünkü ben senin arkadaşın olarak görünmeye dayanamam…

  Gözlerinin içine aşkımı haykırırken bunu ne kendime ne sana yapamam. Odama çıktım üstümü değiştirdikten sonra bir şeyler atıştırmaya indim. Annem gene aynı neşesiyleydi. Sanırım beni iyi görmesinin de etkisi olabilir.

  Odamda yarını düşünürken kalbim çok hızlı çarpıyordu. Onu bu kadar sık görmek harika bir duyguydu. Eskiden kendimi daha değersiz hissederdim. Bana böyle davranması kendimi daha farklı hissetmeme sebep oluyordu.

  Annemin kapıyı çarpması ile kendime geldim. Beni yemeğe çağırmaya gelmişti.

  Her zamanki bir akşam yemeği ve her zamanki gibi bir aile sohbetiydi. Yatmak için odama çıktım. Yatmadan önce duş almaya yarın biraz daha dinç olmaya karar verdim. Bugün deliksiz uyumak istiyordum, ne kadar uyuyamayacağımı bilsem de. Duştan sonra saçlarımı taradım ve kurutmadan pijamalarımı giyip yatağıma girdim. Gözlerimi kapatmamla düşünce dünyamda yolculuğa başlamıştım… Sabaha kadar sürecek olan yolculuğa…

  Bugün olanları canlandırmaya başladım. Neden arkadaşı olamayacağımı sorması, Azra ile tanıştıktan sonra bana yakınlaşma anı ve kulağıma fısıldaması. Nefesi yüzüme çarparkenki duygu değişimim…