bayım, sonbaharda yüreğinize dökülmek dileğiyle.

gülümseyince bir gamzesi var, içimi yakar.

sevgili bay jeon;

bu mektupları dünyadan göçtüğümde yahut içimde ki bu sevda bittiğinde size göndereceğim. dileğim, sabırla okumanız ve beni yargılamamanız. şimdi sizden ilk etkilendiğim o geceden bahsedeceğim. on yedi yaşlarımda henüz bıyıkları yeni terleyen bir gençtim. babamla üniversiteden tanıştığınızı ama yıllarca sadece telefondan iletişim kurduğunuzu biliyordum taa ki siz babamı yemeğe davet edene kadar yüzünüzle alakalı ufacık bile tahminim yoktu. hatta ve hatta o gün gelmemek için çok direnmiş ama sonunda tıpış tıpış o zamanlar bilmediğim bilinçli intiharımın sahibinin evine, yani sizin evinize geldim bay jeon. sizinle ilk hiç ilgilenmedim, yüzünüze bile bakmadım. bunak toplantısı diyordum hep içimden. yemekler yendi gözlerim size bir kere bile değmedi. şiir okumaktan söz ettiniz, tabi yemek sırasında babamdan dört yaş küçük olduğunuzuda öğrenmiştim. elinize bir kitap almıştınız seslerden anlamıştım.

gür  sesle bir şiir okumaya başladınız. içim titredi efendim. öyle bir derindi ki tınısı, başımı eğip bir kere bile kaldıramayacağım kadar etkilendiğimi hatırlıyorum. o zamanlar çocuk olduğumdan basit bir hayranlık gibi gelmişti bana. kaçamak bakışlarım siz babamla konuşurken daima üzerinizde gezerdi.

babam normalde beceremez ama o gün  komik bir şaka yaptı size, gülüşünüzü hatırlıyorum. daha doğrusu hiç unutamadım. şimdilerde yirmi yedi olacağım ama o gamzeleriniz ve kahkahanızın etkisi bir gram eksilmedi içimde.

yahut demeliyim size,

içimde sizden bir oda, yıllardır eksik kalmış.

nefessiz bir ayrılıktınız özünde.

seve seve öldüm,

öle öle sevdim sizi.

selametler dilerim yeni eşinizle, en azından beni kırdığınıza değdi. şimdi güzel gülüşleriniz hiç solmasın.

kokulu öpücükler avuç içlerinize.

- kim taehyung