9. Bölüm | AY PARÇASI VE RUHSUZ HEYKEL

28.1K 574 193
                                    

Selam aşklarımm hepinize merhaba!

Bölüm şarkıları:

Olivia Rodrigo, Jealousy Jealousy

Zaho feat İndilla, Roi 2 cœur

9. Bölüm: Ay Parçası Ve Ruhsuz Heykel

Sihirli güçlerim olduğuna inanırdım küçükken. Büyüdükçe gerçek dünyayla tanıştım ve sihire inanmayı bıraktım.

Sonra daha çok büyüdüm, 23 yaşıma geldim ve asıl sihirin sevgi olduğunu anladım.

Belki de annem öldükten sonra hiç kimse beni o kadar çok sevmedi, diye öyle düşünüyorum. Emin değilim.

Lakin emin olduğum bir şey var.

Sevilmeyi bilmeyen küçük bir kadın, sevmeyi de bilemez.

Benim bilmediğim gibi.

Sevmek neydi? Birini kendinden çok sevmek bana göre delilikti. Aşk da bu duyguya dahildi.

Buraya kadar her şey normaldi ama şu an hissettiklerim tüm tezlerime tersti.

Şu an hissettiğim tek duygu kıskançlıktı. Karşımda bana düşmanıymışım gibi bakan kızıl saçlı kız, Berkan'ın sevgilisiyim, demişti.

Yabancısı olduğum kıskançlık hissi tenimi kavuruyordu. Şayet düşünmeye devam edecek olsaydım kendime şu, soruyu sorardım.

'Onu neden kıskanıyorsun Mehir?'

Düşünmeye son verdim. O soruyu asla cevaplamayacaktım çünkü cevabı beni korkutuyordu. Ben korkularımdan kaçardım.

Ölümden korkmadığım için o sokak arasında, bir katile kafa tutmuştum.

Ölümden korksaydım, o sokak arasında arkama bakmadan kaçardım ve burada olmazdım.

Kızıl kafanın uzattığı eline baktım, ismi Devin'miş. Güzel ve alımlı bir kızdı. Elini tutmadım. "Mehir, memnun olup olmadığıma henüz karar vermedim." dedim, en az onun kadar sahte olduğu belli olan bir gülümsemeyle. Eline üstten bir bakış atıp, yanından geçtim.

Devin, gözlerini devirerek başını iki yana sallamıştı. Tavrımı beklemediği aşikardı. Kahvaltı masasına oturacaktım ama duyduğum sesle duraksadım. "Yalnız orası benim yerim tatlım." diyen Devin'e baktım, omuzumun üzerinden. Rüya, uyarıcı bakışlar atıyordu Devin'e.

Benimle uğraşacaktı. Hareket ve tavırlarıyla bunu açıkça belli etmişti Devin.

Pekâla, hodri meydan.

Masadaki meyve suyu bardağını alıp, koltuğa oturdum. Aklıma gelen fikirle sinsice sırıtıp, meyve suyumu yudumladım. Berkan, bezgin bakışlarla Rüya'ya bakıyordu. Sanki Rüya attı kızı eve!

"Faruk, Devin'i evine bırak." dedi düz bir sesle. Faruk, olanları idrak edemiyormuş gibi bakıyordu. "Hep beraber kahvaltı yapmadan kimse bir yere gitmiyor!" Rüya'nın bağırmasıyla herkes ona döndü. Başını dikleştirip boğazını seslice temizledi. "Kız o kadar kahvaltı hazırladı, kovar gibi gönderemezsin arkadaşımı abi." diye devam etti daha yumuşak bir ses tonuyla Rüya.

KAN VE ZEHİR (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin