Jiyang පුටුව උඩ ඉදලා බැමි ලිහාගන්න දගලද්දි පුටුවත් එක්කම පෙරලිලා බිමට වැටුනා....තවත් දගලන එකේ තේරුමක් නැති නිසා නිසොල්මනේ ඉද්දි කොල්ලගේ ඇස් පියවුනා.....ටික වෙලාවකින් පුටුව ඉස්සෙනවා අඩ නින්දේන්වගේ තේරුනත් jiyangට ඇස් ඇරගන්න පුලුවන් උනේ නෑ....ඇටකටුත් සීතල වෙන තරමටම සීතල වතුර එකක් ක්ෂණයකින් මූණට වැදෙද්දී කොල්ලා ඇස් දෙක ඇරියෙ නෑ ඉබේම ඇරුනා කිව්වොත් හරි...jiyang හොදටම හෙම්බත් වෙලා හිටියේ.....කම්බි කෑල්ලක් jiyangගේ අත වටේ ඔතපු Haoxuan අඩු විදුලි ප්‍රමානයක් එව්වේ දැනටමත් jiyang බාගෙට මැරිලා හිටියා වගේම jiyangගේ ඇගේ වතුර තිබුනු නිසා....කරන්ට් එක වැදුනු jiyang ගැස්සිලා ගියා වගේම වතුර නිසා කරන්ට් එක මුලු ඇග පුරාම දිව්වා....jiyangගේ කටින් ලේ පනිද්දී haoxuan කරන්ට් එක එවන එක නතර කරා....ඇස් දෙක සම්පූර්ණයෙන්ම ඇරගන්නවත් බැරි jiyang පුලුවන් උපරිමෙන්ම උත්සහ කරලා අඩක් ඇරුනු ඇස් වලින් haoxuan දිහා බැලුවේ උබට දුන්නු ආදරේට මම තව වද විදින්න ඕනද කියලා හිතන ගමන්......
"තව ටිකකින් officer කෙනෙක් එයි තමුසේ පාපෝච්චාරණය කරන්න ඕනේ කරපු හැම වරදක්ම..."
Jiyang ලේ වලින් නැහැවුනු දත් පෙන්නලා කට කොනින් හිනාවෙන ගමන් මැරුවත් මම පාපොච්චාරණය කරන්නෑ කියනවා වගේ බැල්මකින් Haoxuan දිහා බැලුවේ කතා කරගන්න වචනවත් ගලපගන්න බැරි තරමට හෙම්බත් වෙලා හිටිය නිසා....
මොන වද දුන්නත් jiyangගේ කටින් ඇත්ත එලියට ගන්න බැරි නිසා කේන්ති ගිය haoxuan jiyangව පුටුවෙන් ලිහලා බිත්තිය දිහාට තල්ලු කරලා දැම්මා... jiyangගේ කකුල් දෙක තමන්ට පාලනය නොවෙද්දී කොල්ලා බිත්තියේ වැදිලා බිමට වැටුනා...
ඇගේ ශක්තිය ටික ටික නැතිවෙලා යනවා කියලා දැනුනු jiyang තමන්ගේ අතේම බල නාලයට රදනක දත තියලා තුවාල කරන් තමන්ගෙන්ම තමන් පෝෂණය වෙන්න පටන් ගත්තා...
මම අදින් පස්සේ අරූ ලගට යන්නෑ....උබට පුලුවන් අද ඉදලා ඌගේ වැඩ බලාගන්න....පුලුවන් ඉක්මනට පාපොච්චාරණය ගනිම්....
Officer කෙනෙකුට කාමරේ යතුර දීපු haoxuan එතනින් පිටවෙලා ගියා.....
________________________________
වසරින් වසර ගෙවිලා යද්දී Haoxuan පොලිසියෙන් අයින් වෙලා සාමාන්‍ය විදිහට ජීවත් වෙන්න පටන් ගත්තා....Mr.xiao කොච්චර උත්සහ කරත් එයාට බැරිඋනා jiyangව එලියට ගන්න....දහසක් වේදනා විදින ගමන් ඒ අවුරුදු තුන jiyang ගෙවලා දැම්මත් කවදාවත්ම පාපොච්චාරණය කරේ නෑ..............අද තමයි දවස...
සියලුම චෝදනා වලින් නිදොස් කොට නිදහස් උනු jiyang එලියට එනකොටම වෙනදා වගේම jiyangට හයියක් වෙන්න Mr.xiao එතන හිටියා....
"පුතා..."
"තාත්තා...."
අවුරුදු තුනක් තිස්සේ දහසකුත් එකක් වේදනා විදපු jiyang මලානික විදිහට එහෙම කිව්වම Mr.xiaoගේ ඇස් වලට කදුලු ඉනුවා....ඇදන් හිටපු සුදු ශර්ට් එක උරහිස් වලින් පහලටත් එල්ලෙද්දී මනුස්සයෙක්ට පුලුවන් උපරිමේටම jiyang කෙට්ටු වෙලා හිටියා....ඒකට ප්‍රධානම හේතුව jiyang එයාගෙම ලේ බොන්න පුරුදු උන එක උනත් ඒ කාල සීමාවෙදී විදපු දුක් වැටුනු ලේ හැම බින්දුවක්ම ඒ ශරීර කූඩුව විනාස වෙන්න හේතුවක් වෙද්දී Mr.xiao jiyangගේ අත හයියෙන් අල්ලගත්තා....
"අපි ගෙදර යමු පුතේ..."
"හ්ම්ම් තාත්තේ..."
"කියන්න පුතා..."
"මට ටිකක් ගෙදරට යන්න ඕනේ..."
"ඔයා දුර්වලයි...හෙට උදේට යන්න..."
"හ්ම්ම්..."
"යමු...මම ඔයාට ගොඩක් දේවල් හැදුවා..."
Mr.xiao jiyangවත් එක්කන් ගෙදර ගිහින් එයා හදපු jiyang ආසම spaghetti එක devilled chicken එකත් එක්ක දුන්නා...කොල්ලා ආසාවෙන් කෑම එක කෑවේ මතක ඇති කාලේකට හරියට කෑමක් කාපු නැති නිසා....කොල්ලා කාලා ඉවර වෙන කොට blood glass එකක් ගෙනත් දෙන්න Mr.xiao අමතක කරේ නෑ.....
ඉක්මනින් හොදවෙන නිසා වගේම වේගෙන් ශක්තිය restore වෙන නිසා jiyangට පහුවදා උදේ වෙද්දී සාමාන්‍ය තත්වෙට එන්න පුලුවන් උනා.........
උදෙන්ම නැගිටලා නාගෙන අතට අහුවුන ඇදුමක් ඇදගත්තු jiyang Mr.xiaoගෙන් යතුරත් ඉල්ලගෙන ගෙදරට ගියා....මකුලුදැල් බැදිලා විනාසවෙලා ගියපු ගෙදර පෙන්නුවේ අවුරුදු ගානකින් කවුරුවත් අඩියවත් තියලා නෑ කියලා....
මුලු ගෙදරම මූසල ගතියකින් පිරිලා තියෙද්දී කාමරේට ගිහින් අල්මාරිය ඇරිය jiyang ලොකර් එකේ දාලා තිබුනු haoxuanගේ ගෙදර යතුරත් අරගෙන එලියට බැස්සා....
