Hepiniz büyük savaşın nasıl bittiğini biliyorsunuz, Muzan'ı öldürmek için çok fazla can verildi ve kazandılar. Peki ya yıllar sonra bir başka iblis, başka bir savaş başlatsaydı? Bu iblis, Muzan'ın intikamını almak için güçlenmeye başlar, bunun farkı...
Yazardan not: selamlar! Bildiğiniz üzere ne yazık ki Demon Slayer yeni sezon 2023'de yayınlanacakmış, bundan dolayı biraz motivasyonum düştü ama sezonu beklerken hikaye yazmaya devam edeceğim! Okulumdan dolayı biraz mala döndüm kb :')
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İleriki bölümlerde olacaklardan bir spoiler EHEEEE... İyi okumalar!
Sumihiko ve Yoshiteru ilk görevleri için hazırlıklarını yapıyorlardı, üniformalarını giyip kılıçlarını bellerine takıp dışarı çıktılar. Yoshiteru ne kadar ödleklik yapsa da Sumihiko onun sırtını sıvazladı. Diğer arkadaşları da üniformaları ve kılıçları ile yanlarına geldiler.
"O zaman,biz iblis avcısı konağına doğru yola çıkalım.. Görevde başarılar..!"
Dedi Kanata ve iki arkadaşının omzuna elini koyup onları yüreklendirdi. Konağın kapısında duran teyzeye herşey için teşekkür ettiler ve saygıyla eğildiler. Teyze ise onlara "şans kıvılcımı" denen bir ayin yaptı. Kanata, Touko, Aoba ve Kaori kuzeye doğru ilerlerken: Sumihiko ve Yoshiteru güneybatıya tempolu adımlarla ilerlediler. Erkenden çıkmaları iyi olmuştu, gece olmasına daha çok vardı. Sumihiko biraz heyecanlanmıştı, bu onun ilk göreviydi. Sumihiko'nun aksine Yoshiteru, baba tarafına çektiğinden ürküyordu ve kendine güvenmiyordu. Uzun bir yürüyüş yaptıktan sonra karganın onlara söylediği şehre gelmişlerdi. Burası şirin, küçük evleri olan bir şehirdi, Sumihiko ve Yoshiteru'nun doğup büyüdüğü yerdeki evler ve binalar gibi yüksek değillerdi. Şehir girişinden sakin adımlarla girip caddede etrafı geziyorlardı, insanların yaydığı dedikodulara kulak kabartıp bilgi edinmeye çalışıyorlardı.
"Burası anormal bir şekilde sessiz..."
Diye mırıldandı Yoshiteru, karşıdan gelen adamın biri yanlışlıkla onun sol omzuna çarptı, çarptığı sırada küçük bir yırtılma sesi duydu Yoshiteru fakat kafasına kapşon geçirmiş adam onu hiç takmadan öylece yürüyüp gitti. Yoshiteru sol omzunun tozunu alır gibi eliyle temizlerken haorisinin azıcık yırtıldığını fark etti.
"Bir sıkıntı mı var?"
"Evet, adamın biri haorimi yırttı."
"Çok dert etme, yeniden dikerler. Bişey dicem, bence etrafdakilere neler olduğunu soralım."
"Olur, olur.."
Diye mırıldanıp ona katıldı, ikisi farklı yöne ilerleyip esnafa birkaç soru sorup bilgi edinmeye çalıştılar. Esnaf onlara, olayların "Sakuya Caddesi"nde yaşandığını söylediler, o yüzden o caddede yaşayan hiçbir insan yoktu ve hiçkimse oraya ayağını basmıyordu. Bu aslında iyiydi, en azından savaşırken hiçbir insan yaralanmayacaktı.
Güneş sonunda batmıştı, gece olmuştu. İkisi Sakuya Caddesi'ne doğru ilerlediler, etraf aşırı sessizdi ve etrafta leş bir koku vardı.
"Burnu keskin olan Kanata burada olsaydı burnu çürürdü..."
