Na samym początku chciałam podziękować każdemu kto właśnie to czyta, za danie szansy mojemu opowiadaniu. Nie jest ono takie jakie chciałam żeby było, zapewne ma multum błędów i niedociągnięć czego jestem w pełni świadoma, jednak pamietam to uczucie gdy zaczynałam je pisać i rozpierała mnie radość z każdego jednego złożonego przeze mnie zdania. Teraz prawie po roku od jego rozpoczęcia jak tylko je czytam to czuje, że totalnie mi nie wyszło, a już szczególnie pierwsze rozdziały, które mogą być trochę nudnawe. Początki zawsze bywają trudne i mozolne. Najważniejsze jest, że widzę progres w swojej technice pisania i mam nadzieje, że uda mi się to udowodnić w późniejszych rozdziałach tego opowiadania jaki i w innych powieściach, które mam w planie napisać.
Dlaczego więc postanowiłam je opublikować? Jeden powód. Jedno słowo. Sentyment. Moje pierwsze próby stworzenia czegoś swojego i tak naprawdę coś dzięki czemu odkryłam co naprawdę lubię. Dlatego mam nadzieje, że choć w jakimś stopniu wam się spodoba.
Miłego czytania i obyście dotrwali do końca!
xx
CZYTASZ
Escape from the past
Teen Fiction~ Najgorsza wyprawa to ta, w której gubisz samego siebie. ~ Gdy Ona i On poznali się niepozornie, jednak obydwoje skończyli na dnie swoich martwych serc, błagając o wybaczenie. ~Potrafiliśmy tylko niszczyć, bo sami zostaliśmy zniszczeni. ~ Pierwsz...
