Bugün yine hayallerimle uyandım.Bunu başaramayacağımı söyleyenlere günlerini göstericem.Yine müziğimin sesini son ses açıp kendi kendime dans edip şarkı söylüyorum.Elena müziğin sesini biraz kısarmısın tatlım diyen annem'in sesini duydum."Tamam Anne kısıyorum."En büyük hayalim bir gün müzisyen olup şarkı söyleyebilmek.Buna inanmayan bir ailem olması çok kötü.Bana küçücük bir destek verseler üstesinden gelemeyeciğim hiç bir şey yok aslında.Onlar beni şarkı söylerken hiç dinlediler mi? tabii ki hayır.Asla da dinlemek istemediler zaten."İşimiz var"lafı eskidi artık. Bunu onlara söylesemde beni hiç dinlemediler.Ertesi gün okula çağırmaya gelen en iyi arkadaşım olan jesie'yi gördüm.
-Günaydın Elena.
-Günaydın Jessie.
Jessie'yi çok seviyorum çünkü hem annem ve babam gibi değil,hemde beni anlıyıp destekleyen tek insan o."Bugün okul müzikali seçmeleri var" dedi heyecanla Jessie.Katılıcaz öyle değil mi diye sordu nazikçe.Tabi ama secilersem beni izlemeye kim gelicek soylermisin Jessie."Annen ve Baban diyicem ama onlarda gelmezler sanırım"dedi üzülerek.Seçmelere girdik ve sırayla sarsarkilarimizi söylemeye basladik.Jessie ve ben adımız geçmişti ve ikimizde secildigimiz için çok heyecanliydik.
