THE BLUDD THR∅NE (Ολοκληρωμένη)

👑 22. THE BLUDD THR∅NE 👑

❤️Το τελευταίο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στα κορίτσια μου που συνόδευαν με τα σχόλιά τους ή έστω την παρουσία τους την μικρή αυτή ιστορία, που αποτελεί spin off του βιβλίου EX1LES. Τις ευχαριστώ την καθεμία ξεχωριστά για την υπομονή που κάθε φορά επιδείκνυαν περιμένοντας το κάθε κεφάλαιο, παρά τις τρελές ώρες που καμιά φορά ανέβαζα! Να ξέρετε ότι με συγκινείτε βαθύτατα και ήσασταν η δύναμη που έπαιρνα για να ολοκληρώσω κι αυτό το βιβλίο υπό αντίξοες συνθήκες.
Να είστε όλες καλά! Εύχομαι το τελευταίο αυτό κεφάλαιο να σας ανταμείψει! Έβαλα τα δυνατά μου!❤️

💝 Θερμές ευχαριστίες λοιπόν στις: tzeni_spyropoulou_, elenieconomou, elenitsentzou, NikkiPapadopoulou, soulakogkalidou,IoannaMicha, user73207060, pitogirahereeee, nessundorma3 💝

🔞

Ντέκλαν

Ο πολυάριθμος εχθρικός πλέον στρατός, το σκοτάδι, το χάος του πολέμου, ήταν η διάσπαση που χρειαζόμουν ώστε να μεταμορφωθώ στο τέρας που έκρυβα τόσο καιρό.

Το μισούσα που είχα τέτοια δύναμη. Η μητέρα βέβαια ήταν σε χειρότερη μοίρα που ήταν και γυναίκα. Το τέρας ήταν απαίσιο με κεφάλι δαίμονα, κέρατα, δόντια μυτερά και δύο τεράστιους χαβλιόδοντες να βγαίνουν προς τα κάτω, κόκκινα φωτεινά μάτια, άγριες ασημί τρίχες. Της μητέρας ήταν ακόμα πιο απαίσιο κι άσχημο. Τουλάχιστον το δικό μου έμοιαζε με ένα τεράστιο ασημί σάιμπερτουθ, ένα από τα μυθικά πλάσματα του πλανήτη μας που έμοιαζαν με τεράστιο ασημί τίγρη αλλά πολύ πιο άγριο κι αιμοβόρο, διπλάσιο σε μέγεθος από το κανονικό μυθικό πλάσμα.

Έτρεχα με φόρα, παρασέρνοντας στο πέρασμά μου στρατιώτες. Ήταν σαν εμπόδια πάνω στα οποία πατούσα.

Έβλεπα τον στόχο μπροστά μου, αγνοώντας τις πύρινες φλόγες που εκτοξεύονταν γύρω μου, ή τις αστραπές, τον αέρα που παρέσερνε και έκανε ασταθείς τους στρατιώτες.

Χάρη στις οξυμένες αισθήσεις του τέρατός μου, εντόπισα την Ντέλανυ. Η φιγούρα της από αχνή κι απροσδιόριστη, έπαιρνε σάρκα κι οστά! Σχεδόν την έφτασα.