Sabah 10.30'du ama sen yerinden kalkmak bile istemiyordun. Bir kaç dakika önce adamın gitmiş olduğunu fark etmiştin. Yerinden zorda olsa kalktın. Uyuyup bidaha uyanmak istemiyordun. Ama işin vardı bu yüzden hazırlanmaya başlamalıydın. Yerinden kalktın ve lavaboya ilerledin. Lavaboya girip aynaya baktın. Yorgun göz altları, zayıf düşmüş beden ve soluk bir cildin vardı. Küçük olaylar bile böyle olmanı tetikliyordu. Kaşlarını kaldırıp kafana iki yana salladın. Musluğu açıp yüzünü yıkamaya başladın. Yüzüne deyen soğuk su tüylerinin diken diken olmasına yol açıyordu. Yüzünü yıkayıp yanındaki havluya uzandın. Yüzünü kurulayıp saçlarını taradın. Lavabodan çıktıktan sonra gözün masada duran telefonuna erişti. Bu sefer mesaj yoktu. Yinede içinde hâlâ korku vardı.
"Akii! Yemek hazır." (Yuma)
Abin alt kattan sana bağırıyordu.
"Üstümü giyinip geliyorum!"
Dolabının yanına gidip restgele bir kıyafet aldın. Giyinip alt kata indin.
Kıyafetin:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abin seni fark etmişti. Ama biraz şaşırmış gibiydi.
"Aki yanağına ne oldu?" (Yuma)
Kız kardeşin abinin sözünün ardından sana dönmüştü. O da şaşırmış gibiydi.
"Ne olmuş?"
"Yanağında kızarıklık var aki." (Akemi)
Aynada buna dikkat etmemiştin. Bu sanzunun eseriydi. O ara acı verici vurduğunun farkına varmamıştın. Ama şimdi kardeşlerinden bunu duymak canını yakmıştı.
"Makyaj yaparken olmuştur ya, sorun etmeyin."
"Bunun makyaj olduğuna eminmiyiz?" (Akemi)
Akemi şüpheli bir şekilde sana bakıyordu. Abin de akeminin demesinin ardından kafasını sallamıştı.
"Bir şey yook. Diyorum ya size makyaj yaparken fazla bastırmışımdır. Ammada tantana yaptınız."
"Peki. Sen öyle diyorsan öyledir" (Yuma)
Abinde kardeşin de masaya geçmişlerdi. Senden arkalarından gelip oturmuştun.
Bu sabah masada hiç bir şey konuşmamıştınız. Nadir olurdu böyle durumlar, genelde hep gülünücek şeyler anlatıp gülerdiniz. Ama bu sabah hepiniz sessizdiniz. Saat 10.50'ye geliyordu. Masadan kalkıp çantanı aldın.
"Ben gidiyorum."
"Görüşürüz abla." (Akemi)
Abin ise sadece kafasını sallamıştı. Bu durum seni üzüyordu. Abin yalandan ve sırdan nefret eden bir insandı. Anlamış olucakki bu yüzden böyle davranıyordu.
