"ဟယ်လို"
"Jennie Kim?"
"Yes"
"It's me, Roseanne"
"arr hi, long time no see, how have you been?"
ကိုယ်အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ ဟိုဖက်က ဖုန်းပြောနေတဲ့ အသံ ခဏတိတ်သွားပြီး ကလေးငယ် ဆီက ရှိုက်သံ
တစ်ချက်ထွက်လာပါတယ်။ အယ် ဒီကလေးငယ်က ငိုနေတာဘဲ။ရည်းစားဟောင်းဆီက ဖုန်းလာတာမကြိုက်ကြောင်း ကလေးငယ်ဟာ ရှိုက်သံတွေနဲ့ ဖော်ပြနေပါတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရင် အငိုတိတ်လောက်ပါလိမ့်?။
"ကား accident ဖြစ်လို့ဆို?"
Roseanne အသံကြားတော့ ကလေးငယ်ဟာ ဗြုန်းခနဲ လှည့်ကြည့်လာပါတယ်။ ကိုယ် speaker ဖွင့်ပြီးပြောမယ်မှန်း သူမထင်ထားလို့နေမယ်။ ကိုယ်သူ့လက်ဖမို့ကို ဆွဲယူပြီး နမ်းလိုက်တော့ မျက်ရည်ကြားက
အပြုံးတစ်ချက်က လက်ခနဲ။
"အင်း၊ minor accident ပါဘဲ"
"ဒါပေမယ့် car accident ဆိုတော့ တော်တော်လန့်သွားမှာဘဲ၊ လူက ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပေမယ့် စိတ်ကရော အဆင်ပြေရဲ့လား?"
"စိတ်အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးမယ့် သူရှိနေပြီလေ၊ ညဖက်တွေ လန့်နိုးလဲ လက်ဖမို့လေး ဆွဲယူပြီး နမ်းလိုက်ယုံဘဲ" (အားကျလိုက်တာရှင်🙃)
ကိုယ်အဲ့လိုပြောတာကို သဘောကျသွားတာ ထင်တယ် ကလေးငယ်က ဗြုန်းစားကြီး လက်ကိုဆွဲယူပြီး
အနမ်းဖွဖွလေး ပေးပါတယ်။
"ဟုတ်ပါပြီ အဆင်ပြေတယ် ဆိုရင် ရပါပြီ၊ တစ်ခုခု လိုအပ်ရင် you got my number naw"
"Thanks, ဒီဖုန်း no ရော ဘယ်လိုရတာ"
"အင်း......ဟိုတလောက၊ လွန်ခဲ့တဲ့ လ က ထင်တယ်၊ Haru နဲ့တွေ့တာလေ ။သူဒီကိုလာတုန်းက၊ အဲ့တုန်းက
တောင်းထားလိုက်တာ၊ ပြီးကျ သူ့ကို အကူညီတောင်းလိုက်တာလေ၊ ယူ ဒီမှာရှိနေတုန်းက သူတောင်းခဲ့တဲ့ အကူညီမျိုး၊ Jennie Kim တစ်ခုခု ဖြစ်ရင် ကိုယ့်ဆီဖုန်းခေါ်ပေးပါဆိုပြီးတော့"
တစ်မှုကနေ နှစ်မှု။ Haru အကြောင်းက ဘယ်ကဘယ်လိုပါလာတာတုန်း။ စကားလမ်းကြောင်းလွဲမှရမယ်ရယ်၊ ကလေးငယ်က ကျန်တဲ့ ကိစ္စတွေကိုသာ စိတ်ကောက်ပြေတာ မြန်ပေမယ့် Haru ဆိုရင်တော့ မရဘူး။ ကံဆိုးချင်တော့ လေးကောင်ထဲမှာမှ Haru ကသူ့ Professor လာဖြစ်နေတာ။ တကယ် ပြဿနာ။
أنت تقرأ
Lost in translation
القصة القصيرةMay be the thing was a masterpiece till you tore it all up
