Verhaal over Noël Dekkers en Emma Koops
(Zelf bedacht verhaal)
"Ik had nooit verwacht dat we hier samen zouden komen"
IK SCHRIJF MIJN VERHAAL HOE IK HET ZELF PRETTIG VIND OM ANDERE VERHALEN TE LEZEN: afbeeldingen, en het gaat een beetje snel dit do...
"Schatje" zeg ik zachtjes als ik terug loop naar de slaap kamer. Noël is gister langer opgebleven dan ik en hij is nog aan het slapen. Ik ga naast hem zitten op bed en ga op zijn middel zitten. "Schatje, we moeten echt gaan" zeg ik terwijl ik met mijn handen zijn wangen beet hou. Hij mompeld iets en doet zijn ogen open. Hij legt zijn handen op mijn heupen en blijft me aanstaren. Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en haal mijn hand door zijn warrige haar. Ik wil opstaan maar hij houd me steviger vast. "We moeten echt gaan" zeg ik en hij kreund. Ik sta op wat moeilijk gaat en pak zijn shirt. "Vangen" zeg ik terwijl ik het shirt gooi. Hij steekt snel zijn hand omhoog en vangt hem perfect. Ik glimlach en stop de laatste spullen in onze tas. "Hebben jullie alles?" Vraagt Myron als we in de hal staan om te vertrekken. "Ik denk het wel" zegt Noël. "Dan kunnen we gaan" zegt enzo terwijl hij al naar de uitgang loopt. Myron heeft al uitgecheckt voor ons dus we kunnen in een keer naar het vliegveld. Myron "Kijk nou" zeg ik tegen enzo als ik zie dan Noël en Emma helemaal in elkaar liggen. Hij kijkt snel over zijn schouder en krijgt een grote glimlach op zijn gezicht. "Ze zijn echt perfect voor elkaar" zegt enzo dan. "Echt he, nooit gedacht dat mijn zus met onze beste vriend zou gaan" zeg ik lachend "Nee, maar het is eigenlijk heel fijn!" Zegt enzo lachend. "Ik maak snel een foto" zeg ik terwijl ik de foto maak. We rijden veder en na een tijdje worden Emma en Noël beide wakker. "Zo troetelbeertjes, lekker geslapen" zegt enzo "Heerlijk" zeggen ze allebei. Ik laat de foto zien en stuur hem meteen door naar Emma. "Het was wel lekker warm" zegt Em dan. "Dat geloof ik" zeg ik lachend en we lopen het vliegveld binnen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De foto.
Emma We stappen in het vliegtuig en ik start mijn laptop op. Ik maak wat opdrachten en leer een paar dingen voor mijn examens. Ik beantwoord ook een aantal zakelijke dingen. "Kan je me helpen?" Vraag ik aan Noël die naast me zit. "Waarmee?" Ik wijs het aan en probeer uit te leggen wat de opdracht is. "Dit ligt boven mijn niveau" zegt hij lachend en hij geeft me een kus op mijn slaap. Ik moet lachen en zoek het op op Google. Na een paar uur vliegen land het vliegtuig en we stappen uit. Omdat het nog steeds Corona tijd is mag je maar in je eentje naar de winkels. "Zal ik anders naar de winkel gaan dat jullie mijn koffer mee nemen?" Zeg ik. "Ja, wij gaan bij de auto wachten en als jij dan wat eten haalt zou het goed moeten gaan" zegt Myron. Ik loop naar een eet tentje en bestel broodjes voor iedereen. Ik pak drinken uit de koelkast en reken alles af. Als ik naar de auto wil lopen regent het. Shit denk ik mijn jas is nog bij Noël. Ik houd het eten stevig beet en trek een sprintje naar de auto. Noël doet de deur open en ik spring er zowat in. Ik moet lachen en iedereen lacht mee. Ik geef iedereen zijn of haar eten en we rijden terug naar het appartement. Het is inmiddels al negen uur avonds en we besluiten om naar bed te gaan. Ik lig in bed en ik kan niet slapen. Ik kijk naast me en Noël staart me aan. "Ik kan niet slapen" zeg ik zachtjes "Ik ook niet" zegt hij terug. Ik ga rechtop zitten en pak mijn oortjes. Ik geef Noël er ook een en ik zet onze afspeellijst aan. We playbacken heel heftig mee en ik probeer om mijn lach in te houden. Na een halfuurtje hoor ik geluid van de deur maar besluit het te negeren. In eens hoor ik een luide knal. Noël die schrikt zich helemaal dood en ik kijk naar de deur. Daar staat enzo in z'n boxer. "Gast" zegt Noël "WHAHHAHA wat zijn jullie aan het doen dan" vraagt hij "Wij waren aan het viben" zegt Noël terug op een nep boze manier. "Whahha nou veel plezier hè" zegt hij terwijl hij de deur achter zich dicht doet. Ik weet niet hoe maar hoge zijn we inslaap gevallen.
