XII

2K 98 9
                                    

after one month....

ჯეონების ოჯახი ხალხისთვის აქტუალურობას არასდროს არ კარგავდა. თუმცა არავინ იცოდა იმ ვითომ და ბედნიერი ოჯახის უკან რა ხდებოდა.

ჯონქუქს და ჯიჰუნს ურთიერთობა უფრო და უფრო ეძაბებოდათ თუმცა ჯონქუქი ამის გამოსწორებას არც კი ცდილობდა. სახლში იშვიათად მიდიოდა თითქმის არ იყო, ერიდებოდა ჯიჰუნთან კონფლიქტს. იცოდა რომ თუ კონტროლიდან გამოვიდოდა თავს ვერ შეიკავებდა.

აერა როგორც აქამდე ისევ სულ მარტო იყო თავის ოთახში გამოკეტილი. სახლში ჯონქუქის არ ყოფნა აერასთვისაც არ ყოფილა შეუჩნეველი, ზოგჯერ მისი თვალები ეძებდნენ ჯონქუქს თუცა რატომ? ეს თვითონაც კი არ იცოდა.

ერთ დღეს აერა ისევ თავის ოთაში იჯდა და მის წინ გადაშლილი ბუნების ყურებით ტკბებოდა, როცა სიმშვიდე მანქნის ხმამ დაურღვია, იქედან კი ჯონქუქი ბარბაცით გადმოვიდა აშკარა იყო რომ ზედმეტად ნასვამი იყო, გასაღები დაცვას ხელებში მიაჩეჩა და სახლის წინ მდებარე ბაღისკენ ნელი ნაბიჯებით წავიდა.

ჯონქუქი ყველაზე მშვიდად სახლის ამ ნაწილში გრძნობდა თავს. ირგვლის სიმწვანე და ფერადი ყვავილები თითქოს ბავშვობაში აბრუნებდა სადაც სადარდებელი მხოლოდ ის ჰქონდა თუ რითი გაერთო თავი, და რაც მთავარი იყო მას გვერდით დედა ჰყავდა რომელიც მუდამ თავს დასტრიალებდა და მარტო არასდროს ტოვებდა.

ჯონქუქმა ერთ-ერთი ხის გვერდით პატარა ადგილი დაიკავა, რომელიც ერთ დროს მან და დედამ ერთად დარგეს. ახლა როცა ის მარტოა სიმშვიდეს მხოლოდ ამ ხის გვერდით პოულობს, თითქოს ამით დედას და მასთან ერთად გატარებულ დროს იხსენებდა და მარტოობას ამით ივსებდა.

ჯონქუქს ეს დღე სიკვდილამდე ეზიზღებოდა, რადგან მან ამ დღეს დაკარგა მისთვის მნიშვნელოვანი ადამიანი დედა... სწორედ ამიტომაა ახლა ის ასეთ მდგომარეობაში ყოველი წლის ამ რიცხვიში ჯონქუქი თითქოს სულ სხვა ადამიანი ხდება. მთელი დღე სვამს და მის დარდს ალკოჰოლში იკლავს.

იძულებული🔞  (FORCED)🔞Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin