Ermeda Lav piyano çalmaktan vazgeçtiği gün parmak uçlarının sızısını dindirmek için başladığı resim sayesinde bir yabancı ile tanışır. Bu yabancıyla okulun asansöründe mahsur kaldığında ikisinin de ayaklarına dolanmış hayatın ipleri, birbirlerinin b...
Herkese merhaba! Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.
Oy ve satır arası yorumlarınızı merakla bekliyorum. Sınır olmasa da hedef koymak istiyorum.
O zamaan keyifli okumalar.❣️
Şarkı:
•Coldplay - Hymn for The Weekend ft. Beyoncé
•Serdar Ortaç - Poşet (Bölümü okuduktan sonra anlayacaksınız :D )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16.BÖLÜM: ''GEÇMİŞİN SON DURAĞI''
Sıcak tatlı bir rüzgar kızın saçlarını dalgalandırdığında çocuk gülen gözlerle kıza baktı. Elindeki basket topunu yerde sektiren çocuk, topu kızdan uzak tutmaya çalışıyordu. ''Ya kızım dur bir!'' dediğinde kız kaşlarını kaldırdı. Kollarını topa doğru uzatmıştı ki, çocuk topu arkasına doğru aldığında kız da topu tutmak isterken iki elini de onun belinin etrafından uzanmaya çalıştı.
O an ikisi de durdu.
Kızın kolları, çocuğun bedenine sarılıydı.
Kızın yüzü, çocuğun kalbinin üzerindeydi.
Kalbi çok hızlı atıyordu.
''Ural,'' dedi sakince kız ela gözlerini güneşten sakınmaya çalışırken. ''Ben şu an sana sarılıyor muyum?''
Mavi gözleri şaşkınca kıza bakarken belindeki narin elleri hissetti ve yüzü zamanla kızarmaya başladı. ''Sarılıyorsun Lav.'' Gülümsedi. ''Sana sarılmak çok güzelmiş. Sen bana hep sarılsana.'' Lav, kendini tutamayıp kıkırdadığında Ural bunun dünyadaki en güzel melodi olduğunu düşündü. ''Ben sana hep sarılırım. Dünyanın bir ucunda bile olsam. Sadece gözlerini kapat ve beni düşün.''
''Ben zaten hep seni düşünüyorum.''
''Yaa Ural!'' Lav utanarak kollarını ondan uzaklaştırdığında Ural gülerek onu izledi. Boyu ondan uzundu ve bunun da etkisiyle Lav'ın saçlarını dağıttı. Kırmızı bandanası yere düştü.
''Bitmedi senin kırmızı sevdan,'' diyerek yere eğilen Ural bandanayı alarak ona uzattı.
''Bir de sana olan sevdam.''
Ural şaşkınlıkla ona bakarken dudakları yavaşça kıvrıldı fakat Lav ne dediğini anlayıp lafı çevirdi. ''Ben gidiyorum.''
''Nereye?'' dediğinde Lav gerçekten gitmesi gereken yeri düşünüp suratını düşürdü.
''Mesken'e.'' Ural duraksadı ve hırkasının kollarını eline kadar çekmiş olan Lav'a baktı. ''Niye öyle yapıyorsun?''
''Ne?'' diyen Lav gülümsemeye çalıştı ama Ural onun duygularını kalbiyle ezbere bilirdi. ''Lütfen benden saklama. Bir şey var. Söyle.''
