KAYIP MEZARLIK

1. BÖLÜM:İLK KAVGA

Herkese selam.Ben Asel ÇELİK 11. sınıf öğrencisiyim. Kızıl rengi saçlarım var ve yeşil gözlüyüm. İnatçı biriyim. En sevdiğim renk turuncu ve yeşil. Neyse şimdilik bu kadar yeter zaten ileride ki zamanlarda beni daha yakından tanıyacaksınız.

       Ben ailemle Düzce de yaşıyorum. Babam öğretmen olduğu için bir gün Bursa'ya tahini çıktı. Ailem Bursa'ya taşınacaktı evet taşınacaktı diyorum çünkü gitmeyecektim çünkü okuyordum. Son bir senem kalmışken bırakamazdım. Ailem beni yatılı bir kız yurduna yazdılar ama gittiğim okul yurda uzak olduğu için yurdun erkekler ve kızlar için yapılan bir lisesine yazıldım. Sonra ailem Bursa'ya gitti. Önce yurda gittim ve odamı buldum, odada 3 kız ile kalacaktım. Kızların yanına gittim. Bana bön bön bakmaya başladılar artık dayanamayıp sessizliği bozdum."Selam ben Asel,bu yurda yeni geldim."dedim ve boş bir yatağa geçtim. Sonra aralarından bir kız yanıma geldi."Merhaba, ben Ada. Yurdumuza hoş geldin." dedi ve gülümsedi sonra arkasını döndü ve arkadaşlarının yanına gidip onları kolundan tutup yanıma getirdi."Kızlar bakın bu Asel. Asel bak bu Selin." dedi kahverengi saçlı kızı göstererek. Sonra,"Buda Sude." dedi öbür taraftaki sarı saçlı kızı göstererek."Memnun oldum Selin ve Sude." dedim. Selin bana tiksinirmiş gibi bakarken Sude;"Bizde memnun olduk Asel dimi Selin?" dedi. Selin istemeyerek başını aşağı yukarı salladı.Kızlar beni sevmediler evet ama Ada beni sevmişti. Çok arkadaş canlısıydı Ada ve de çok duygusal. Her şeye ağlar mesela.Ağlak da diyebiliriz onun için çünkü bende duygusalım ama çok fazla ağlamam,yeri geldiği zaman yani.Neyse dediğim gibi işte.

Selin ve Sude birlik olmuşlar ve Ada benimle takılıyor diye ona kızıyorlardı.
Galiba Ada yurda ilk geldiğinde ona böyle davranmışlardı.Ben gelince de onu iyice dışladılar ve kızmaya devam ettiler.

Buna müsaade edemezdim. Kızların yanına gittim. Ada ödev yapıyordu. Selin ise yatağında oturmuş Sude'ye erkek yurdundaki çocukları anlatıyordu. Yalan söylemiyeyim Selin'e ilk bende çok gıcık olmuştum ama Sude öyle değil o sanki daha çok Selin'in kurbanı gibi.Neyse Selin'e;"Hepimiz aynı yaştayız dimi Selin?"diye sordum. Ne diyor bu dercesine Sude'ye kaş göz yaptı. "Evet seni dinliyorum."dedim. Selin ne diyeceğimi merak etmişti sanırım ki "evet"diye cevap verdi. Bende sakinliğimi koruyarak;"O zaman kendi yaşındakilere onun ablasıymış ya da annesiymiş gibi davranma!" Selin bana döndü, şaşkın surat ifadesiyle ve ne alaka dercesine yüzüme baktı;"Yani," dedi."Ben kime böyle davranıyorum?" Gülerek;"Kime mi?"diye karşılık verdim."Herkese Selin!" dedim. Sude ayağa kalkarak "Ne demeye çalışıyorsun Asel uzatma"dedi.
"Siz gayet iyi anladınız özellikle de Selin!" Selin de ayağa kalktı. Ada olayı şaşkınlıkla izliyor ne yapıyorsun sen dercesine gözlerini oynattı.Dur işareti yaptım. Selin yanıma geldi ve;"Gerçkten ne diyorsun Asel söyle de anlayalım o zaman!" Ben anlamamazlıktan gelmelerine çok sinir oluyordum. Ve hala da öyle davranıyorlardı. Konu daha fazla uzamasın diye söyledim"Herkesi kendi himayen altına almışsın ve gerçekten herkese patronluk taslıyorsun bu durum benim sinirlerimi bozuyor. Ada'nın hiçbir şey dememesi o kadar sinirimi bozuyor ki dayanamıyorum. "Kendini çok ezdiriyorsun Ada kendini hiç savunmuyorsun yeter!" dedim. Ada yine ağlamaya başladı.

    "Ada ağlamana gerek yok, evet kendini ezdiriyorsun bu bir gerçek ama yeter artık ben bile dayanamıyorum ya!"

Ada ağlayarak; "Neden herkes tarafından dışlanıyorum bilmiyorum ama artık gerçekten dayanamıyorum Asel."diyerek bana sarıldı. Ada'ya gerçekten üzülüyordum çünkü duyduklarıma göre Ada'nın maddi durumları kötüymüş, ailesi hem çalışkan olduğu için hem de paraları olmadıkları için bir nevi buraya göndermişler. Aslında yurtlar ücretli olur ama burası hem devlete ait hem de okula yakın bu yüzden ücretsiz. Neyse sonra Selin kaşlarını çatarak "Asel kimin karşında olduğunu unuttun galiba?" dedi. "Hayır gayette biliyorum, oda arkadaşımın karşısındayım" deyince Sude ve Ada alttan alttan gülmeye başladı, Selin de arkasını dönünce ikisi de sustu. Ada'ya dik dik baktım neden diye soracak olursanız çünkü yine Selin'e korktuğundan gülmeyi bırakıp sesini kesmişti. Selin'e bağırmak istemiyordum yine sakinliğimi koruyarak;"Bak Selin emin ol ki senin içinde de vardır yumuşak kalpli birisi ama kendine çeki düzen ver artık. Ben varım Asel var artık. Ada'yı da sahipsiz sanma Ada kendini koruyabilir ama sanma ki onun yanında kimse yok. Artık burada  senin sözün geçmeyecek, kızları da rahat bırak artık. Ya kendine çeki düzen ver ya da kızları kendi yolundan götürme,gel Ada bahçeye çıkalım." dedim. Hepsi dondu kaldı hatta Ada ne dediğimi duymadı bile,tekrar ettim yanıma geldi ve merdiven inerken şöyle dedi;

"Asel neler dedin öyle dondum kaldım!"

"Ne sandın kızım kendini ezdirmene izin mi verseydim?" dedim ve bahçede dolaşmaya başladık.

                                                                       BÖLÜM SONU...

                                           Arkadaşlar beğendiyseniz çok    seviniriz.
                                                 2. bölümü sizleri bekliyor...