Burası benim, burası siriusun başlangıcı tam da benligimin oturduğu hep ben olabildigim satırları birlikte tamamlamak istediğim yer. Binlerce karakterden sonra sonunda ses verebildigim tek yer aslında. Ömrümün daha başındayım ama kağıda dökebildiğim binlerce kelimenin binlerce harfin bana kattığı o naif ince duyguları tek hissetmek istemedim hiç. Hep yazdım bı kuşun uçuşunu yazdım bı arabanın duruşunu yazdım çocuklar nasıl güler onu yazdım insanlar nasıl yaşar onu yazdım ve en önemlisi yaşarken değil de yaşamaya sebep bulunca öğrendim aslında bir kuş bile uçarken dinlenmeye mahçup bir çocuk bile güldükten hemen sonra ağlayabiliyor insanlarsa , insanlar bir yalan uğruna yaşıyor çoğu yaşantıları bunlardan ibaret yani ben yazdıkça öğrendim insan bı kurtuluş noktası arıyor bir çıkış istiyor bu ele aldığım satırlar da bunlardan ibaret.
