Dear Doctor Handsome [ Unicode + ZawGyi ]

Ch 19 အဆက်

အေဆာက္အဦထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ၿပီး ဓာတ္ေလွကားရွိရာသို႔ စၾကၤန္အတိုင္း ေလွ်ာက္လာစဥ္မွာ ႐ုတ္ခ်ည္း သူ႔ေျခလွမ္းေတြ ေႏွးေကြးေလးလံသြားခဲ့၏။ ဓာတ္ေလွကားေရွ႕မွာ
ရပ္တန႔္ေနေသာ ေကာင္ေလး၏ ခႏၶာကိုယ္ေဘးတစ္ျခမ္းကို စိုင္းဟုထင္လိုက္မိသည္မွာ ႐ုတ္တရက္ အျမင္အာ႐ုံေမွာက္မွားသြားျခင္းေၾကာင့္ဟု အစက သူ ထင္ခဲ့မိသည္။ ေနာက္ အေသအခ်ာ အာ႐ုံစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ စိုင္းမွ စိုင္းအစစ္ပဲ။ ဤအခ်ိန္သည္ စိုင္း အေဆာင္မွာ သူ႔ကိုေစာင့္ေနရမည့္အခ်ိန္ျဖစ္၏။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေဆး႐ုံေရာက္လာတာပါလိမ့္။

“ စိုင္း ”

သူ အသာအယာလွမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ခပ္ဆ‌ဆ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ဖ်တ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္လာေသာ စိုင္း၏ ညိဳေမွာင္စူးလက္ေသာ မ်က္လုံးမ်ား၌ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္အိုင္ေနခဲ့သည္။ စိုင္း  ဘာျဖစ္သြားသလဲဆိုတာကိုလည္း လိမၼာပါးနပ္စြာပင္ သူ ခ်က္ခ်င္း ရိပ္မိသြား၏။

စိုင္းသည္ သူ႔ကိုျမင္ေသာအခါ မ်က္ႏွာလႊဲပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္  ဓာတ္ေလွကားတံခါးအတြင္းသို႔ လွစ္ခနဲ ေျပးဝင္သြားသည္။
သူ ခပ္ျမန္ျမန္ ေျပးသြားေသာ္လည္း
မမီေတာ့ေခ်။ ကပ္လ်က္ ဓာတ္ေလွကားတစ္စင္းကလည္း ၾကည့္ရသေလာက္ ေတာ္ေတာ္ေစာင့္ဆိုင္းရဦးမည္။ သူ ေလွကားေတြကေနပဲ အေမာတေကာ ဆင္းလာလိုက္၏။

သို႔ေသာ္ ေလာ္ဘီကိုေရာက္ေသာအခါ စိုင္းကို မမီလိုက္ေၾကာင္း သူရပ္မိသြားၿပီး  အေဆာက္အဦ အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္လိုက္လာရသည္။
ဝင္ေပါက္မွာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပခုံးခ်င္းတိုက္မိ၍ ကပ်ာကယာ ေတာင္းပန္ခဲ့လိုက္ရေသး၏။

ကားပါကင္မွာ စိုင္း၏ ကားရွိေနေသးေသာ္လည္း ကားထဲမွာေတာ့ စိုင္းမရွိေနပါ။ ဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ့္။ သူ သည္ဟိုဟိုသည္သည္ လွည့္ၾကည့္ရင္း စိုင္း၏ အရိပ္ကေလးကိုမ်ားေတြ႕မလားဟု ေဒါင္းေတာက္ေအာင္ ရွာေဖြၾကည့္မိ၏။  စိုင္းႏွင့္တူေသာ မည္သည့္အရိပ္အေယာင္မွ် မေတြ႕ရပါ။  ထို႔ေၾကာင့္ ပါကင္ေစာင့္ဝန္ထမ္းလူငယ္ေလးကို စိုင္း၏ ပုံပန္းသ႑ာန္၊ အဝတ္အစားအေရာင္တို႔ကို  ေျပာျပလ်က္ ေမးျမန္းၾကည့္ရသည္။ ဝန္ထမ္းလူငယ္ေလးက ေဆး႐ုံ၏ ပန္းၿခံရွိရာ ေရပန္းအဝိုင္းႀကီးရာသို႔ ထြက္သြားသည္ဟု ၫႊန္ျပသျဖင့္ သူ  ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး စိုင္းေနာက္သို႔ အေျပးအလႊားလိုက္လာခဲ့ရသည္။