Dear Doctor Handsome [ Unicode + ZawGyi ]

Ch 24

“ မင္းဘဝမွာ ကိုယ္က ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေဖာ္အျဖစ္ေတာင္ အေရးမပါဘူးလား စိုင္းေလး ”

အခန္းသို႔ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထြန္းကိုကိုသည္ စိုင္းကို ဂ႐ုဏာေဒါသျဖင့္ ဆူလိုက္၏။

“ မဟုတ္ဘူး ဆရာ၊ အဲလိုမဟုတ္ပါဘူး၊ ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲ၊ ဆရာ့အတြက္ က်ေနာ္က အေႏွာင့္အယွက္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနမွာကို က်ေနာ္ ေၾကာက္တယ္၊ ဆရာနဲ႔ က်ေနာ္ ေဝးသြားမွာကိုလဲ ေၾကာက္တယ္ ”

စိုင္းက မ်က္ႏွာကေလးငယ္သြားၿပီး မ်က္ရည္စမ္းစမ္းျဖင့္ ပ်ာပ်ာသလဲ ရင္ဖြင့္ေသာအခါ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ သူ စိုင္းကို ၾကင္နာစြာငုံၾကည့္ၿပီး မ်က္လုံးအိမ္ေအာက္ေျခက မ်က္ရည္စကေလးမ်ားကို လက္မျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ သုတ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေအးေဆးညင္သာစြာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနသည့္ ေလသံေအးေအးျဖင့္ ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းဖ်ဖ်ဆိုရသည္။

“ ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္ စိုင္းေလးရယ္၊ မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မေဝးေစရဘူး ၾကားလား၊ တစ္ခုခုဆိုရင္ ခံစားခ်က္ေတြကိုမ်ိဳသိပ္မထားဘဲ ကိုယ့္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပပါ၊
ကိုယ္မင္းကို တစ္သက္လုံးစာ ကာကြယ္ေပးမယ္ ”

နားထဲသို႔ ခ်ိဳျမစြာ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္လာခဲ့ေသာ ဆရာ့စကားေၾကာင့္ စိုင္း  ျပင္းထန္ေသာ စိတ္ခြန္အားတစ္မ်ိဳးရသလိုခံစားလိုက္ရေသာအခါ စိုင္း ဆရာ့ကို ျမတ္ႏိုးတြယ္တာစြာ ၾကည့္၍ ေျပာမိသည္။

“ က်ေနာ္  ဆရာ့ကို အရမ္းခ်စ္တယ္  ”

“ အတူတူပါပဲစိုင္းေလးရယ္၊ ကိုယ္ေရာ စိုင္းေလးကို အမ်ားႀကီးခ်စ္ပါတယ္ ”

စိုင္း သိမ့္ခနဲ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးသြား၍
ဆရာ့ပါးျပင္တစ္ဘက္ကို မဝံ့မရဲကိုင္ၾကည့္၏။
ထိုအခါ ဆရာသည္ စိုင္း၏ လက္ကေလးကို အသာအုပ္ကိုင္ကာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ညင္သာစြာ
ထိကပ္နမ္းလိုက္ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ဆရာက အနည္းငယ္ညႇိဳ႕ဓာတ္ပါေသာ ထိုးစိုက္ထြင္းေဖာက္သည့္အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္လာသျဖင့္ စိုင္း ဖ်ပ္ခနဲ ရွက္႐ြံ႕စြာမ်က္လႊာခ်မိသည္။ စိုင္းသည္ ႏွလုံးခုန္သံမ်ား ႐ုတ္တရက္ တဒိတ္ဒိတ္ျမန္ဆန္လာၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြေပါ့ပါးသြားသလိုခံစားလိုက္ရကာ ၫြတ္ေခြယိုင္လုမတတ္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆရာ့ အၾကည့္ေတြ၏ ညိဳ႕ႏိုင္စြမ္းအားေတြမွာ စိုင္း လုံးဝက်ဆင္းသြားခဲ့ၿပီ။
ဆရာက စိုင္း ပါးႏွစ္ဖက္ကိုထိကိုင္လ်က္
ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တမ္းတမ္းမက္မက္ ငုံ႔နမ္းပါသည္။
ယခုအနမ္းသည္
ယခင္အနမ္းမ်ားႏွင့္မတူမွန္း စိုင္း အလိုလိုခံစားမိေနသည္။ သည္အနမ္းေတြ ၿပီးလွ်င္ ဘာဆက္ျဖစ္မည္ကို
ေသခ်ာေပါက္သိေနေသာ္လည္း စိုင္းသည္ ျငင္းပယ္႐ုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ အင္အားေတြေပ်ာက္ရွေနခဲ့ကာ ထိုအနမ္းေတြကို စိတ္လိုလက္ရျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေနမိသည္။ ႏူးညံ့ေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု မက္ေမာစြာ ျပင္းရွစြာ လႈပ္ရွားေနၾကၿပီ။
အနမ္းေတြ ျပင္းသည္ႏွင့္အမွ်  စိတ္ေတြလည္း ထန္လာၿပီ။