Yanlarına indiğimde Babam ve annem salonda koltuğa oturmuş beni bekliyorlardı.
×"Oğlum biliyorsun, sen bizim tek çocuğumuzsun. Ve bu yüzden seni maddi ve manevi anlamda mutlu edebilecek biriyle evlendirmek istiyoruz. Daisuke bunun için çok uygun, kötü bir kişiliğide yok. Lütfen bunu bir düşün olur mu?"
-"Anne, ben aşık olmadığım biriyle evlenmek istemiyorum. Hemde bu yaşımda daha üniversiteye başlayamadan!"
×"Bu dediklerinde çok haklısın oğlum ama lütfen annen olarak bu senden son isteğim. Yalvarırım."
İstemiyorum ki.
-"Tamam..."
×"Çok teşekkürler oğlum sen kabuk ettin ya bu bana yeter."
×"Ben hemen mutlu haberi vereyim." Dedi babam.
Koşarak odama gittim, gözlerim dolmuştu. Evet tanımadığım bir adamla evlenmek istemiyordum. Yatağıma yatıp yorganımı boğazıma kadar örttüm. Ve uyumaya çalıştım.
Sabah uyandığımda kendimi hiç olmadığım kadar yorgun hissediyordum. Uzun bir süre tavanı izledim.
En sonunda kalkıp elimi yüzümüyıkamak için lavaboya gittiğimde aynaya baktığımda.. korkunç görünüyordum.
Yüzümü iyice yıkadım. Lavaboda ki işlerimi bitirdikten sonra alt kata, mutfağa indim. Evimiz üç katlıydı; odam ikinci katta, en alt katta salonlar ve mutfak vardı. Benim olduğum katta misafir odaları ve benim odam vardı.
En üst katta; annemlerin yatak odası ve daha fazla misafir odası vardı. Neden bu kadar fazla misafir odası var merak ediyordum.
Alt kata indiğimde, hizmetçiler çoktan masayı kurmuşlardı. Annemlerle sofraya oturup yemeğe başladık. Babam:
×"Oğlum, bu akşam Daisuke ve ailesi bizi yemeğe çağırıyorlar.."
-"Ah öylemi..tamam..."
Annem ve babam bir süre bakıştıktan sonra annem:
×"Oğlum, bunu senin iyiliğin için yapıyoruz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişmalık |bxb|
Romantizm"Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik. Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum. Barın kapısından içeri girmeden...