I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]

Chapter - 96

Unicode

Shepherd's purseရွက်နှင့်အာလူးပြုတ်ထောင်း
____________________

ကံကောင်းချင်တော့ သူတို့ အဲ့စာအိတ်နီကို တကယ်မပျောက်ခဲ့ပါချေ။ ရှန်ဖူ လာမေးတဲ့အချိန်မှာ အဲ့စာအိတ်နီက သူနဲ့အတူရှိနေပြီး သူ ဖွင့်မကြည့်မိသလို အထဲမှာ ဘာရှိတယ်ဆိုတာလည်းမသိဘူးလို့ လင်ရှုယီကပြောသည်။ အထဲမှာ ဘဏ်ကဒ်တစ်ကဒ်ရှိနေတယ်လို့ ရှန်ဖူပြောတာကိုကြားတဲ့အခါ လင်ရှုယီရဲ့မျက်နှာထက်မှာ 'ခင်ဗျားမိသားစုက ကလေးတွေကို အလိုလိုက်နေတာပဲ'ဆိုတဲ့ဟန်ပေါ်လာသည်။

ရှန်ဖူ : ...မင်းက ကိုယ့်အဖိုးက သူ့မြစ်တွေကိုအလိုလိုက်ဖို့စိတ်အားထက်သန်နေတာကို ကိုယ့်ကိုအပြစ်တင်နေတာလား?

တကယ်တော့ အဖိုးအိုက ကလေးတွေကိအလိုလိုက်နေတယ်လို့ လင်ရှုယီ တကယ်ဆိုလိုတာမဟုတ်ပါချေ။ သူတို့ကို စာအိတ်နီတွေအများကြီးပေးတယ်ဆိုပေမယ့် ဒါတွေက ကလေးနှစ်ယောက် နောက်ကျမှသုံးနိုင်မယ့်အရာတွေဆိုတာ လင်ရှုယီတို့နှစ်ယောက်လုံးသိသည်။ သို့သော်ငြား နှစ်သစ်ကူးမုန့်ဖိုးကို ဘဏ်ကဒ်တစ်ကဒ်အနေနဲ့ပေးတဲ့သူကတော့ ဖိုးဖိုးရှန်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်လောက်သည်။

ကားထဲဝင်လိုက်ချိန်မှာ သူက အပိုလူဖြစ်‌နေတာကို ချန်ဖန်းသိလိုက်ရသည်။ ရှန်ဖူက မောင်းသူခုံမှာထိုင်နေပြီး ရှန်ယန်က မောင်းသူဘေးခုံမှာထိုင်နေကာ လင်ရှုယီကတော့ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ထိုင်ခုံကြားမှာညှပ်နေသည်။

ရှန်ယန်က သူ့ဘေးကတံခါးကိုဖွင့်ကာအပြင်ထွက်၏။

"ငါ ငါ့ကားပဲမောင်းတော့မယ်။ မင်း သူတို့နဲ့လိုက်လို့ရတယ်။"

ချန်ဖန်းက ကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်ဖို့တွန့်ဆုတ်မနေဘဲ အော်ပင်အော်လိုက်သေးသည်။

"ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရှန်။"

ထို့နောက် သူက ရှန်ဖူ့ဘက်လှည့်၏။

"မင်းအစ်ကို ဒီနေ့ သိပ်မပျော်ဘူးလို့ ငါ ဘာလို့ခံစားနေရတာလဲ?"

ရှန်ဖူ အပြင်ဘက်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ရှန်ယန်က သူ့ရိန်းဂ်ျရိုဗာကားကိုအပြင်ထုတ်နေ၏။
...