<Zawgyi>
''ဟဲ့! Jeon jungkook ဟမ္ေစာက္ေႂကြးေပးဖို႔က်လာေတာင္းရတယ္ လာေခ်းတုန္းကက်လာတတ္ၿပီးေပးဖို႔က်ေတာ့မလာတတ္ေတာ့ဘူးလားဟမ္ ''
''ေတာင္းပန္းပါတယ္အမရယ္ကြၽန္ေတာ့္ကိုအခ်ိန္နည္းနည္းေလးထက္ေစာင့္ေပးပါ ကြၽန္ေတာ္အခုအလုပ္ရွာေနတာပါ ခနေလးေစာင့္ေပးပါအမရယ္''
''ေအးေနာ္ငါတစ္ပတ္တိတိေစာင့္ေပးမယ္ အဲ့လိုမွမရရင္နင္တို႔အခုေနတဲ့က်ဴးေက်ာ္ထဲကအိမ္လဲငါစိတ္မဝင္စားဘူး သိမ္းျပစ္မယ္''
''ဟုတ္ကဲ့ပါအမရယ္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ပတ္အတြင္းရေအာင္ဆပ္ပါ့မယ္''
''သား အမတို႔ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဒီအိမ္ေလးသိမ္းရသ္အေမတို႔ေနစရာေနရာရွိမွာမဟုတ္ဘူးကြဲ႕''
''စိတ္မပူပါနဲ႕အေမရယ္သားရေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္ စိတ္မပူနဲ႕ေနာ္ၾကာရင္အေမေမာေနအုန္းမယ္''
''ေအးပါကြယ္ အေမတို႔လဲဒီဝဋ္ကဘယ္ေတာ့မွကြၽတ္ပါ့မလဲမသိဘူး''
''အမေတာ့ပုကီေလးတစ္ပြဲေလာက္''
''ေအေအလူေလးခန ဟင္''
''ဟင္ အမ''
''ကဲေမာင္ေလးနင္ဘယ္လိုမ်ားေရာက္လာတာလဲ ငါတို႔ေမာင္ႏွမကြဲသြားတာျဖင့္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာလိုက္ၿပီ အခုမွတိုက္ဆိုင္လိုက္တာကြယ္ ''
''ဟုတ္ပါ့အမရယ္ကြၽန္ေတာ္လဲအမကိုအၿမဲလိုက္ရွာေနတာ အခုမွပဲကို႔မႀကီးကိုေတြ႕ရေတာ့တယ္''
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လုံးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ေျပာရင္းဖက္ငိုေနၾကသည္ကိုJungkook ေၾကာင္အအေလးထိုင္ၾကည့္ေနယုံ
''ဒါနဲ႕ဒါအမသားေပါ့ ၾကည့္ပါအုန္းကြာငါတူေလးကလူပ်ိဳႀကီးေတာင္ျဖစ္ေတာ့မယ္ အေမနဲ႕တူလို႔လူေခ်ာေလးျဖစ္ေနတာေနမွာ''
''ဟုတ္တယ္ကြဲ႕ငါအိမ္ေထာင္က်ၿပီးမၾကာပါဘူးအမ်ိဳးသားလဲဆုံးပါးသြားတယ္အခုငါ့မွာအားကိုးစရာဆိုလို႔ဒီသားေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ နာမည္ကJeon jungkookတဲ့''
''ကေလးေတာင္အ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီကြၽန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္အဆက္သြယ္ျပတ္သြားၾကတာပဲ ဒါနဲ႕jungkookေလးကအခုအလုပ္ရွာေနတာဆိုေတာ့ဦးေလးလုပ္တဲ့အလုပ္မွာဝင္လုပ္မလား မင္းဟင္းေတြဘာေတြေကာင္းေကာင္းခ်က္တတ္လား''
